ဟက္ပီးဘက္သ္ေဒး ေတဇာ ၄၄

၂၅-၆-၀၈ ရက္ေန႔တြင္က်ေရာက္ေသာ ညီေလး ေတဇာ ၏ ေမြးေန႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ က်မ္းမာခ်မ္းသာျပီး ၀ါသနာပါေသာ အလုပ္မ်ားကို ေအာင္ျမင္စြာလုပ္ႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပး ပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာေမြးေန႔ ျဖစ္ပါေစ ေတဇာ…….

ဖိုးသူေတာ္

လမင္းငယ္ထြန္းလင္းေပးပါ

လမင္းငယ္ထြန္းလင္းပါ

ရက္စြဲေတြတိုေပမဲ႔ သံေယာစဥ္ေတြရွည္လ်ားသြား..

ခ်စ္ျခင္းရယ္ ဒီရင္ကို၀င္လာေတာ့.

လမင္းငယ္ လင္းေနလိုက္တာ..

ငါ့ရင္ခြင္ အေရာင္ေတြေတာက္လို႔ေပါ့…

ရက္စြဲရယ္တိုေပမဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေတြရင္ကိုဖမ္းစား..

လမင္းငယ္ လင္းေနလိုက္တာ..

ေနမင္းေတာင္ ေခါင္းငံုေနရ..

ငါ႔ရင္မွာ ပန္းေတြပြင့္ေပါ႔...

ရက္စြဲရယ္တိုေပမဲ႔ ငါမင္းကိုခ်စ္တာ..

ငါ႔ရင္ခြင္ ငါျပန္ေမး ခ်စ္ျခင္းေတြရင္မွာျပည့္လို႔..

ငါမင္းကိုခ်စ္သြား..

ငါ႔ႏွလံုးသားပန္းခင္း.. ခ်စ္ပန္းေတြေ၀ေပါ႔…

လမင္းရယ္ ဒီရင္မွာ..

ထြန္းလင္းပါ အျမဲတန္း..

ငါ႔ကမၻာ ငါ႔မလည္..

အျမဲတမ္း မင္းလင္းဖို႔..

ငါ႕ကမၻာ ငါရပ္ထားပါ႔မယ္..

လမင္းရယ္ ႏွလံုးသားမွာ..

အျမဲတမ္း ထြန္းလင္းထားပါ..

ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္..

ဖိုးသူေတာ္ ( ၂၂-၆-၀၈)

တကယ္ေတာ့့

တကယ္ေတာ့…

တိတ္ဆိတ္မႈက ဆူညံေနတယ္

ျငိမ္သက္မႈက ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲျပီး

အေမွာင္ေတြကလည္း လင္းလိုက္တာလြန္ပါေရာ..

တကယ္ေတာ့…..

ငါ႔ဘ၀က စီးကရက္တစ္လိပ္လိုပါပဲ..

မေသာက္ဘဲနဲ႔ေတာင္ တေျမ့ေျမ့ေလာင္ကၽြမ္း….

ရက္စက္မႈက ႏူးညံေနတယ္…

ဥေပကၡာက ေမတၱာထားျပီး..

မုသားေတြက သစၥာထားေနလိုက္တာ..

တကယ္ေတာ့..

ဘ၀ဆိုတာ ဘ၀ပါပဲ…

အမိႈက္ေတြနဲ႔ေပါ႔….

ဖိုးသူေတာ္ (၂၀-၆-၀၈)

ဖရန္စစ္ ေဘကြန္ (၂)

ဖရန္စစ္ ေဘကြန္ (၁၅၆၁- ၁၆၂၆ )

ႏိုဗမ္ ေအာ္ဂနမ္ (ကရိယာသစ္) သည္ ေဘကြန္၏ အေရးပါဆံုးေသာ လက္ရာဟု႔ဆိုရေပမည္။ ဤစာအုပ္က အေျခခံအားျဖင့္ လက္ေတြ႔စူးစမ္းေလ႔လာနည္းကို အေလးကဲ တင္ျပထားေပသည္။ အရစၥတိုတယ္၏ အေတြးအေခၚကို လံုး၀အားကိုျခင္းထက္ သိပၸံနည္းက် လက္ေတြ႔စူးစမ္းက်င့္သံုးမႈ လိုအပ္ပံုကို တင္ျပထားသည္။ အသိပညာကို ေတြးဆ႐ံုသက္သက္ျဖင့္ မတင္းတိမ္အပ္။ ကမၻာၾကီးကိုနားလည္ရန္ ပထမဦးစြာ ေတြးဆမႈျပဳ၊ ရသမွ် အခ်က္မ်ားကိုစု၊ ဤအခ်က္မ်ားကို မွီျပီး လက္ေတြ႔ေလ႔လာဟု ေဘကြန္က ဆိုခဲ႔သည္။ သိပၸံပညာရွင္မ်ား ေဘကြန္၏နည္းကို အေသးစိတ္ မလိုက္ၾက႐ံုသာရွိ၏။ သူတင္ျပခဲ႔သည့္ အေျခခံကို မွီျပီး ေတြးဆျပီး လက္ေတြ႔စူးစမ္းျခင္းကိုမႈ သိပၸံပညာရွင္တို႔က အဓိက လက္သံုးနည္းအျဖစ္ ထိုစဥ္ကတည္းက စျပီးက်င့္သံုးလာခဲ႔ၾကသည္။

ေဘကြန္၏ ေနာက္ဆံုးစာအုပ္မွာ နယူးအတၱလန္တစ္ ျဖစ္သည္။ ပစိဖိတ္သမုဒၵရာရွိ ကၽြန္ေလးတစ္ကၽြန္းတြင္ တည္ေဆာက္ခဲ႔ေသာ စိတ္ကူးရင္ ဓနသဟာယ စနစ္အေၾကာင္းျဖစ္၏။ ထိုစာအုပ္မွာ ဆာ ေသာမတ္စ္မိုး(ရ္)၏ ယူတိုးပီးယားႏွင့္ သေဘာျခင္းဆင္ေသာ္လည္း အျမင္ခ်င္း၊ အခ်က္အလက္ခ်င္းကား လံုး၀ ကြဲျပားေနေပသည္။ ေဘကြန္၏စာအုပ္တြင္မႈ စံျပဓနသဟာယ၏ ေကာင္းက်ိဳးစီးပြားမွာ သိပၸံနည္းက် ေလ႔လာသုေတသန ျပဳမႈတြင္ လံုး၀မႈတည္ေနေပသည္။ ေဘကြန္က သိပၸံနည္းက် သုေတသနျပဳခ်က္မ်ား ျဖင့္သာလွ်င္ ဥေရာပသားမ်ားမွာ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကို ရလာၾကေပမည္ဟု႕ ဒ႑ာရီဆန္ေသာ ကၽြန္းကေလးတြင္ရွိ ဇာတ္ေကာင္မ်ားျဖင့္ စာဖတ္ပရိသတ္ကို တင္ျပထားေပသည္။

ဖရန္စစ္ေဘကြန္သည္ ပထမဆံုးေသာ ေခတ္သစ္ေတြးေခၚရွင္ၾကီးဟု႔ လူတိုင္းပင္ေျပာဆိုႏိုင္၏။ သူ၏ လႊမ္းျခံဳ႐ႈျမင္ခ်က္မွာ ဘာသာေရးထက္ ေလာကီေရးပိုဆန္သည္။ (သူသည္ ထာ၀ရဘုရားကို လံုး၀ယံုၾကည္၏) သူသည္ အယူမသည္းဘဲ က်ိဳးေၾကာင္းယုတၱိႏွင့္ တင္ျပခဲ႔၏။ အေတြးအေခၚ ယူဆခ်က္ သက္သက္ထက္ လက္ေတြ႔ဆန္ဆန္ အေလးကဲ တင္ျပခဲ႔ေပသည္။ ႏိုင္ငံေရးတြင္ သူသည္ သေဘာတရားသမား မဟုတ္ပဲ လက္ေတြ႔၀ါဒီ ျဖစ္သည္။ ေရွ႕ေဟာင္းစာေပကို ႏွံ႔စပ္မႈႏွင့္ စာေပကၽြမ္းက်င္မႈတို႔ေၾကာင့္ သူသည္ သိပၸံႏွင့္ စက္မႈအတက္ဘက္သို႔ ကူးခဲ႔ရာတြင္ သဟဇာတ ရွိခဲ႔သည္။ သစၥာရွိ အဂၤလိပ္အမ်ိဳးသာျဖစ္ေသာ္လည္း ေဘကြန္မွာ မိမိႏိုင္ငံထက္ ေက်ာ္ျပီးျမင္တက္သူျဖစ္သည္။ သူ၏ထင္ရွားေသာ ရည္မွန္းခ်င္ သံုးမ်ိဳးသံုးစားမွာ……

ပထမအမ်ိဳးအစားမွာ မိမိ၏ဇာတိႏိုင္ငံတြင္ မိမိ၏အာဏာကို ျဖန္႔က်က္လိုသူျဖစ္သည္။ ဤအမ်ိဳးအစားကား ဆုတ္ယုတ္တတ္၏။ ေအာက္တန္းစားဆန္၏။

ဒုတိယအမ်ိဳးအစားမွာ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ၏ အာဏာႏွင့္နယ္ပယ္ကို လူသားထုၾကားတြင္ ခ်ဲ႕ထြင္းလို၏။ ဤအစားကား ဂုဏ္ကားရွိ၏။ လိုခ်င္တက္မက္မႈကား မကင္းေပ။

သို႔ေသာ္ လူတစ္ဦးက မိမိအာဏာႏွင့္ နယ္ပယ္ကို ကမၻာႏွင့္အ၀ွမ္း ခ်ဲ႕ထြင္လိုခဲ႔လွ်င္မႈ သူ၏လုပ္ရပ္မွာ အထက္ပါ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ထက္ ပိုျပီး ျမင့္ျမတ္သည္ကိုမႈ ေစာဒကတက္ဖြယ္ရာ မရွိဟူ၏။ ေဘကြန္မွာ သိပၸံေစတမန္ တစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္း သူကိုယ္တိုင္က သိပၸံပညာရွင္မဟုတ္ေပ။ သူႏွင့္ေခတ္ျပိဳင္မ်ားႏွင့္လည္း ရင္ေဘာင္တန္းျပီးလိုက္ႏိုင္ခဲ႔ျခင္းလည္း မရွိခဲ႔ေပ။ ေနပီယာ (မၾကာေသးမိက ေလာ္ဂရမ္သမ္ကို တီထြင္ခဲ႔သူ) ႏွင့္ ကက္ပလာတို႔ကို သာမက သူ႔ကဲ႕သို႔ေသာ အဂၤလိပ္အမ်ိဳးသားၾကီး ၀ီလ်ံဟာေဗးတို႔ကို ေဘကြန္က ဥေပကၡာျပဳခဲ႔သည္။ ေဘကြန္က အပူသည္ ေရြ႕လ်ားမႈတစ္မ်ိဳးဟူေသာ အေျခခံသိပၸံအယူအဆကို တင္ျပခဲ႔သည္။ သူသည္သိပၸံနည္းက် ဥပေဒသမ်ားကို အျပည့္အစံုအမွန္အကန္ တင္ျပခဲ႔သူ မဟုတ္ျခင္းကိုမႈ အမွတ္ရၾကေပမည္။ သူ၏သိပၸံဆိုင္ရာ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားမွာ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးေလ႔လာရန္သာျဖစ္ျပီး အဆံုးသတ္အေျဖေတာ့မဟုတ္ေပ။

ဖရန္စစ္ေဘကြန္မွာ လက္ေတြ႔စူးစမ္းေလ႔လာနည္း၏ အေရးပါပံုကို ပထမဦးဆံုးတင္ျပခဲ႔သူ မဟုတ္။ သိပၸံမွ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို အက်ိဳးျပဳမည့္အခ်က္မ်ားကို ပထမဆံုးနားလည္ခဲ႔သူလည္းမဟုတ္။ သို႔ေသာ္သူ႔အရင္က လူမ်ားမွာ ထိုအယူအဆမ်ားကို လူသိရွင္ၾကားမတင္ျပခဲ႔ျခင္းသာျဖစ္သည္။ ထိုျပင္ ေဘကြန္မွာ စာေရးေကာင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ ေက်ာ္ၾကားခဲ႔ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ေဘကြန္က သိပၸံကို အေရးထားတင္ျပခ်က္မ်ားမွာ ပိုျပီးဩဇာၾကီးခဲ႔ရ ျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ၁၆၆၂ တြင္ သိပၸံအသိကို ျမႇင့္တင္ေရးအတြက္ လန္ဒန္ရြိဳင္ရယ္ ဆိုစိုက္တီကို တည္ေထာင္စဥ္က တည္ေထာင္သူမ်ားက ေဘကြန္ကို မိမိတို႔အား ဤစိတ္ဓာတ္ကို သြင္းေပးခဲ႔သူအျဖစ္ ဂုဏ္တင္ေျပာဆိုခဲ႔ၾကသည္။ ျပင္သစ္ အသိညာဏ္၀င့္ခ်ိန္က ျပဳစုခဲ႔သည့္ စြယ္စံုက်မ္းၾကီးတြင္လည္း အဓိက က်မ္းျပဳၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ဒက္ထရြိဳက္ႏွင့္ အဲလမ္ဗတ္တို႔က ဤစြယ္စံုက်မ္းကို ျပဳစုျခင္းမွာ ေဘကြန္၏ ႏိႈးေဆာ္ခ်က္ေၾကာင့္ဟု႔ ဂုဏ္ျပဳေျပာဆိုခဲ႔ၾကသည္။ ႏိုဗမ္ဩဂနမ္ႏွင့္ သည္နယူးအတၱလႏၱိတ္တို႔မွာ ေရွးကေလာက္အဖတ္မ်ားျခင္း မရွိခဲ႔ေသာ္လည္း ဤစာအုပ္က တပ္လန္႔ဆိုခဲ႔သည့္ သတင္းစကားကို ကမၻာက တြင္က်ယ္စြာ လက္ခံခဲ႔ၾကျပီျဖစ္၏။

ေဘကြန္ကို ျပင္သစ္ေတြးေခၚပညာရွင္ၾကီး ရီနီဒက္စ္ကာတီးစ္ႏွင့္ ယွဥ္မည္ဆိုက ယွဥ္ႏိုင္သည္။ ဒက္စ္ကာတီးသည္လည္း သိပၸံေခတ္ ေပၚထြန္းေရးကို ေရွ႕ေျပးေဆာင္ရြက္ခဲ႔သူျဖစ္ေပသည္။ ေဘကြန္က ဒက္စ္ကာတီးစ္ထက္ မ်ိဳးဆက္တစ္ဆက္ေစာ၏။ သိပၸံနည္းက် ေတြးဆေလ့လာ စမ္းသပ္သုေတသန ျပဳခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဒက္စ္ကာတီးစ္ထက္ပိုျပီး အေလးကဲတင္ျပခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ျပင္သစ္ေတြးေခၚရွင္ၾကီး၏ သခၤ်ာဆိုင္ရာ ေတြ႔ရွိခ်က္က တပမ္းသာသြားခ်င္းေၾကာင့္ ဒက္စ္ကာတီးစ္ကို ေဘကြန္ထက္ေရွ႕ဆင့္ထားျပီး ကမၺည္းတင္လိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဖိုးသူေတာ္

( စာေရးဆရာ ေမာင္မင္းႏိုင္( ၀ါးခယ္မ) ေရးသားေသာ ကမၻာ့ ဩဇာအၾကီးဆံုး ပုဂၢိဳလ္ ၁၀၀ စာအုပ္ထဲမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။ )

ဟက္ပီးဘက္သ္ေဒး

မမိုးခ်စ္သူ ေမြးေန႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။ ခ်စ္သူခင္သူမ်ားႏွင့္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အတူေနႏိုင္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာေမြးေန႔ျဖစ္ပါေစ။

ဖိုးသူေတာ္

ဖရန္စစ္ေဘကြန္ (၁)

ဖရန္စစ္ ေဘကြန္(၁၅၆၁-၁၆၂၆)

ကမၻာ့ ဩဇာအၾကီးဆံုး ပုဂၢိဳလ္ ၁၀၀ မ်ားထဲမွာ တစ္ဦး အပါအ၀င္ျဖစ္ေသာ ဖရန္စစ္ေဘကြန္ အေၾကာင္းကို အနည္းငယ္ တင္ျပလိုပါတယ္။ ဖရန္စစ္ေဘကြန္ဟာ အဂၤလိပ္အမ်ိဳးသား ထိပ္တန္းႏိုင္ငံေရး သမားၾကီးျဖစ္ပါသည္။ သူ႔ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးဘက္တြင္သာ အသံုးခ်ခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ကမၻာ့ဩဇာ အၾကီးဆံုး ပုဂၢိဳလ္ ၁၀၀ စာအုပ္ထဲတြင္ သူ႔အား သူေရးသားခဲ႔သည့္ ဒႆနိကက်မ္းမ်ားေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္ထားပါသည္။ ထိုေရးသားခ်က္မ်ားတြင္ သူသည္ သိပၸံေခတ္သစ္၏ ဟစ္တိုင္ျဖစ္သည္။ သိပၸံႏွင့္ စက္မႈပညာက ကမၻာကို ေျပာင္းလဲေပးမည္ဟု႔ဆိုခဲ႔ျပီး သိပၸံနည္းက် စူးစမ္းမႈကို အဓိကတိုက္တြန္း ေပးခဲ႔သည့္ ပထမဆံုးေသာ ဒႆနိကပညာရွင္ၾကီးလည္း ျဖစ္သည္။

ေဘကြန္ကို လန္ဒန္ျမိဳ႕တြသ္ ၁၅၆၁ ခုႏွစ္က ဖြားျမင္ခဲ႔သည္။ အယ္လီဇဘက္ ဘုရင္မ လက္ေအာက္မွ အစိုးရအရာရွိတစ္ဦး၏ သားငယ္ကေလး ျဖစ္သည္။ ၁၂ ႏွစ္သားက သူသည္ ကင္းဘရစ္ရွိ ထရီနီတီ ေကာလိပ္တြင္ တက္ေရာက္ခဲ႔သည္။ သံုးႏွစ္ေနျပီးေနာက္ မည့္သည့္ဘြဲမွ မရရွိပဲ ေက်ာင္းထြက္ခဲ႔သည္။ ၁၆ ႏွစ္သားအေရာက္တြင္ ပဲရစ္ျမိဳ႕ရွိ ျဗိတိသွ် သံအဖြဲ႔တြင္ လက္ေထာင္တာ၀န္ကို ခဏတာ ထမ္းေဆာင္ခဲ႔သည္။ ေဘကြန္ ၁၈ ႏွစ္သားတြင္ သူ၏ ဖခင္မွာ အမွတ္မထင္ ကြယ္လြန္သြားခဲ႔ရာ သူ႔အဖို႔ ေငြေၾကး အနည္းငယ္သာ ထားရစ္ခဲ႔သည္။ သို႔အတြက္ ဥပေဒကို ဆည္းပူးခဲ႔ရာ ၂၁ ႏွစ္တြင္ ၀တ္လံုေတာ္ရ တစ္ဦး ျဖစ္လာခဲ႔သည္။

မၾကာမီပင္ သူသည္ ႏိုင္ငံေရး စိတ္ဓာတ္ ဖြံ႕ျဖိဳးလာခဲ႔သည္။ ၂၃ ႏွစ္သားတြင္ ျပည္သူ႔လြတ္ေတာ္တြင္ အေရြးခံခဲ႔ရေပသည္။ သူ၏ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ မိတ္သဂၤဟမ်ားမွာ အထက္တန္းလႊာမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း ညဏ္ရည္ထက္ျမတ္မႈေၾကာင့္ အဲလီဇဘက္ဘုရင္မက သူ႔ကို အဓိကရာထူးေနရာတြင္ ခန္႔အပ္ရန္ ျငင္းပယ္ခဲ႔ေပသည္။ ဤသည္ကား ဘုရင္မၾကီးက လံုး၀ေထာက္ခံခဲ႔သည့္ အခြန္ေတာ္ကိစၥကို ပါလီမန္တြင္ သူက ရဲရဲ၀႔ံ၀႔ံ ကန္႔ကြက္ခဲ႔ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေဘကြန္မွာ ေႁကြးလည္ပင္း ခိုက္ေအာင္ ဆင္းရဲလွသည္။ ( တစ္ခါက ေႁကြးမႈႏွင့္ပင္ အေရးယူခံခဲ႔ရသည္။) သူ႔ခမ်ာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနထိုင္ျခင္းငွာ မတက္စြမ္းခဲ႔ေပ။

ေဘကြန္မွာ ႏိုင္ငံေရး ရည္းမွန္းခ်က္ ၾကီးမားျပီး လူသိမ်ားလွသည့္ လူငယ္ပေဒသရာဇ္ ျမိဳ႕စားၾကီး အက္ဆက္စ္ ႏွင့္မိတ္ေဆြ ျဖစ္ခဲ႔သည္။ အက္ဆက္စ္က ေဘကြန္ကို ခင္မင္ခဲ႔သည္။ ရက္ေရာစြာ ေက်းဇူး ျပဳခဲ႔သည္။ အက္ဆက္စ္က ဘုရင္မ အဲလိဇဘက္ကို လုပ္ၾကံရန္ ၾကံစည္သည့္အခါတိုင္းတြင္ ေဘကြန္က ဘုရင္မ အေပၚ သိစၥာေစာင့္သိေရးက ပထမဟု တိုက္တြန္းခဲ႔သည္။ အက္ဆက္စ္မွာ ဤကိစၥကို ၾကံစည္ျဖစ္ေအာင္ ၾကံစည္ခဲ႔ေသာ္လည္း အေရးမလွခဲ႔ေပ။ ေဘကြန္မွာ ျမိဳ႕စားၾကီးကို သစၥာေဖာက္မႈႏွင့္ အေရးယူေရးတြင္ တက္ႂကြစြာ ပါ၀င္မိခဲ႔ေပသည္။ ဤအတြက္ အက္ဆက္စ္မွာ ေခါင္းျဖတ္ခံရျပီး ေဘကြန္မွာလည္း ဤစနစ္ေၾကာင့္ လူမုန္းမ်ားခဲ႔ ရေပသည္။

၁၆၀၃ ခုႏွစ္တြင္ ဘုရင္မ အဲလီဇဘက္ ကြယ္လြန္ခဲ႔ေပရာ ေဘကြန္မွာ သူမကို ဆက္ခံသူ ဂ်ိမ္းစ္(၁) ၏ အတိုင္ပင္ခံျဖစ္လာခဲ႔သည္။ ဂ်ိမ္းစ္မွာ သူ၏အၾကံေပးခ်က္ကို အစဥ္သျဖင့္ လက္မခံခဲ႔ေသာ္လည္း သူက ေဘကြန္ ကိုသေဘာၾကခဲ႔သည္။ သို႔အတြက္ ဂ်ိမ္းစ္၏လက္ထက္တြင္္ ေဘကြန္မွာ အစိုးရအဆင့္တြင္ တဆင့္ျပီးတဆင့္ တက္လာခဲ႔သည္။ ၁၆၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ေဘကြန္မွာ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္ၾကီး ျဖစ္ခဲ႔၏။ ၁၆၁၃ ခုႏွစ္တြင္ ဗဟိုေရွ႕ေနခ်ဳပ္ၾကီး ျဖစ္လာခဲ႔သည္။ ၁၆၁၈ ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလန္တရားသူၾကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္း ခံခဲ႔ရေပသည္။ ဤရာထူးမွာ အမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ ဗဟိုတရားရံုးခ်ဳပ္မွ တရားသူၾကီးခ်ဳပ္ ရာထူးအလား အေရးပါလွေပသည္။ ထိုႏွစ္မွာပင္ မႈးမတ္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ၁၆၂၁ ခုႏွစ္တြင္ ျမိဳ႕စားၾကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း ခန္႔အပ္ျခင္း ခံခဲ႔ရျပန္သည္။

မၾကာမီတြင္ ေဘးအႏၱာရယ္ ဆိုက္လာခဲ႔သည္။ ေဘကြန္သည္ တရားသူၾကီးအျဖစ္ အမႈသည္မ်ားထံမွ လာဘ္စားခဲ႔သည္။ ဤသည္မွာ လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ ျဖစ္ေနျငားလည္း တရားမ၀င္ေပ။ ဆန္႔က်င္ဘက္ ႏိုင္ငံေရး အုပ္စုက သူ႔ကို ရာထူးမွ ျဖဳတ္ခ်ရန္ အခြင့္ေကာင္းကို ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ႔ၾကသည္။ ေဘကြန္မွာ အျပစ္ကို ၀န္ခံခဲ႔ရျပီး လန္ဒန္ျမိဳ႕ တား၀ါးေထာင္တြင္ အက်ဥ္းခ်ခံခဲ႔ရသည္။ ဘုရင္က သူ႔ကို ေထာင္မွလြတ္ေပးခဲ႔သည္။ သူ၏ေကာင္းကြက္ကိုၾကည့္ျပီး ခြင့္လြတ္ခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ေဘကြန္မွာ ႏိုင္ငံေရးဩဇာ က်ဆံုးသြားခဲ႔ရသည္။

မည္သူကမွ် လာဘ္စားမႈေၾကာင့္လည္းေကာင္း သို႔မဟုတ္ အမ်ားျပည္သူ၏ ယံုၾကည္အားထားခ်က္ကို ခ်ိဳးေဖာက္မႈေၾကာင့္လည္းေကာင္း ဖမ္းဆီးခံခဲ႔ရသည့္ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားကို ျပန္ျပီးဆင္တင္မေပးလိုၾကေခ်။ သူတို႔ကလည္း လူတိုင္းလာဘ္စားမႈႏွင့္ မကင္းဟု႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကာကြယ္ရင္း တန္ျပန္စြတ္စြဲ တက္ၾကေပသည္။ ဤကာကြယ္မႈက တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာ ေကာက္က်စ္သည့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို အေရးယူလိုလွ်င္ အျခားေကာက္က်စ္သည့္ ႏိုင္ငံေရးသမား အားလံုးကိုပါ အေရးယူရမည္ဟု႔ ဆိုစရာျဖစ္လာခဲ႔သည္။ ေဘကြန္၏ ေျဖာင့္ခ်က္ကမႈ ဆန္းၾကယ္လွေပသည္။

“ ဤႏွစ္ငါးဆယ္ကာလအတြင္း ကၽြႏု္ပ္သည္ အဂၤလန္မွာ တရားအမွ်တ ဆံုးေသာ တရားသူၾကီးျဖစ္သည္။ ဤျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္းမွာလည္း ဤႏွစ္ ၂၀၀ အတြင္း ပါလီမန္၏ တရားသျဖင့္အရွိဆံုးေသာ ျပစ္ဒဏ္ပင္ျဖစ္ပါသည္ ဟူ၏။ "

ဤသို႔ တက္ႂကြသည့္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ ဘ၀တြင္ အျခားတစ္စံု တစ္ရာလုပ္ဖို႔ အခ်ိန္မ်ားစြာ မရႏိုင္ေပ။ ကမၻာ့ ဩဇာအၾကီးဆံုး ပုဂၢိဳလ္ ၁၀၀ မ်ား စာအုပ္တြင္ ေဘကြန္ကို ေမာ္ကြန္းတင္ရျခင္းမွာ သူ၏ ႏိုင္ငံေရး စြမ္းေဆာင္ခ်က္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ဒႆနအျမင္ မ်ားေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေပသည္။ သူ၏ အေရးပါခဲ႔သည့္ ပထမဆံုးစာအုပ္မွာ အက္ေဆးမ်ား ျဖစ္ျပီး ၁၅၉၇ ခုႏွစ္က ထြက္လာခဲ႔သည္။ ၎အက္ေဆးမွာ အေရးအသား ေလးနက္၏။ ထူးကဲေသာ ေရးဟန္ရွိ၏။ ႏိုင္ငံေရးသာမက ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥမ်ားပါ ပါရွိျပီး အေတြးအေခၚ ျပည့္၀လွ၏။ ေအာက္တြင္ ဥပမာ အခ်ိဳ႕ကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။

“လူငယ္ထုအဖို႔ တရားဆံုးျဖတ္ျခင္းထက္ တီထြင္မႈက ပိုျပီးသင့္ေတာ္၏။ ႏွီးေႏွာတိုင္ပင္ျခင္းထက္ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ေစျခင္းက ပိုျပီးသင့္ေတာ္၏။ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ေစျခင္းထက္ စီမံကိန္းအသစ္အတြက္ ပိုျပီး သင့္ေတာ္၏။ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ေစျခင္းထက္ စီမံကိန္းအသစ္အတြက္ ပိုျပီး သင့္ေတာ္၏။ အသက္ၾကီးသူတို႔သည္ ကန္႔ကြက္မႈ မ်ား၏။ တိုင္ပင္ရၾကာ၏။ စြန္႔စားမႈ နည္း၏။ သို႔ေသာ္ လူၾကီးႏွင့္ လူငယ္ကို ေပါင္းစည္းေပးပါက ပိုေကာင္း၏။ တစ္ဦးစီ၏ အေကာင္းက တစ္ဦးခ်င္း၏ မေကာင္း (၀ါ) ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ကို တည့္မတ္ေပးႏိုင္၏။ "

(လူၾကီးႏွင့္ လူငယ္)

ဇနီးႏွင့္ သားသမီးရွိသူမွာ ကံၾကမၼာ၏ ဓားစာခံမ်ားသာလွ်င္ ျဖစ္သတည္း။

( အိမ္ေထာင္သည္ႏွင့္ လူပ်ိဳ)

(ေဘကြန္မွာ အိမ္ေထာင္ရွိခဲ႔ေသာ္လည္း ကေလးမရခဲ႔ေပ)

သို႔ေသာ္ ေဘကြန္၏ အေရးပါဆံုးေသာ အေရးသားခ်က္မွာ သိပၸံဒႆန ႏွင့္ပတ္သက္သည္။ သူ၏ အေကာင္းဆံုးေသာလက္ရာဟု႔ ဆိုရမည့္ အသစ္ဖန္တီးျခင္းက်မ္းၾကီး (THE RENEWAL) အင္စေတာ္ေရ႐ွိဳ မဂနာက်မ္းမွာ အပိုင္းေျခာက္ပိုင္းရွိသည္။ ပထမအပိုင္းတြင္ လက္ရွိအသိပညာ အေျခအေန အဆင့္အတန္းကို တင္ျပထား၏။ ဒုတိယပိုင္းမွာ သိပၸံနည္းက် စူးစမ္းနည္းသစ္ျဖစ္သည္။ တတိယအပိုင္းမွာ လက္ေတြ႔ ေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ စတုတၳပိုင္းမွာ သူ၏ သိပၸံနည္းသစ္ ဥဒါဟ႐ုဏ္မ်ားျဖစ္သည္။ ပဥၥမပိုင္းမွာ ယာယီေကာက္ခ်က္ခ်ခ်က္မ်ား ျဖစ္ျပီး ဆဌမပိုင္းမွာ သူတီထြင္ခဲ႔သည့္ နည္းသစ္အရ ေတြ႕ရွိလာသည့္ ဗဟုသုတမ်ား ပါ၀င္သည္။ သည္အက္ဒ္ဗန္႔မင့္ ေအာ့ဖ္ လန္းနင္း ( ၁၆၅၀ ) ႏွင့္ ႏိုဗမ္ေအာ္ဂနမ္ ( ၁၆၂၀ ) က်မ္းတို႔ကို သူ႔လက္ရာၾကီးထဲမွာ ပထမပိုင္းႏွစ္ပိုင္း ဟု႔ သတ္မွတ္ခဲ႔ၾကသည္။

ဆက္ရန္…….

ဖိုးသူေတာ္

( စာေရးဆရာ ေမာင္မင္းႏိုင္( ၀ါးခယ္မ) ေရးသားေသာ ကမၻာ့ ဩဇာအၾကီးဆံုး ပုဂၢိဳလ္ ၁၀၀ စာအုပ္ထဲမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။ )

ဘိုကေလး တတိယခရီး

ဘိုကေလးတတိယခရီး
၂-၆-၀၈ ရက္ေန႔ ညေန ကၽြန္ေတာ့ ရံုးဆင္းေတာ့ ဘာညာတို႔ ကိုေဂါက္တို႔ရံုးကို သြားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ မနက္ဖန္သြားမည့္ ဘိုကေလး ေလေဘးသင့္ ျပည္သူမ်ားအား ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းမ်ားသြားေရာက္ ေပးမည့္ခရီးအား မလိုက္ျဖစ္ဘူးဟု႔ သြားေရာက္ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ ႐ံုးတြင္အလုပ္အနည္းငယ္ ရွိေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ သူတို႔ႏွင့္ေတြ႔ျပီး သူတို႕က ရွင္းျပပါသည္။ ယခုတစ္ေခါက္သည္ ပစၥည္းမ်ားမွာ ၁၀ဘီးကား အျပည့္ျဖစ္ျပီး ဆန္အိတ္ ၈၀ ေက်ာ္ႏွင့္ ပိုက္ဖ်ာမ်ားအခ်ပ္ ၁၀၀၀ေက်ာ္၊ အ၀တ္အစားထုတ္မ်ား ႏွင့္ေဆး၀ါးပစၥည္းမ်ားျဖစ္ပါေၾကာင္း ထို႔ေၾကာင့္လူအင္အားလိုအပ္၍ လိုက္ခဲ႔ပါရန္ေျပာဆိုပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္လည္း ႐ံုးသို႔ ဂ်ီေတာ့မွ လွမ္းဆက္သြယ္၍ ခြင့္ယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာလိုက္ပါသည္။
ထို႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ ကိုေဂါက္ႏွင့္ဘိုၾကီး တို႔သည္ပစၥည္းမ်ားထားရွိသည့္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းသို႔ သြားေရာက္ပါသည္။ ထိုဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွ မနက္ ၆ နာရီ ထြက္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုေက်ာင္းမွာပင္ သြားေရာက္အိ္ပ္စက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ က်န္လူမ်ားကေတာ့ မနက္မွ ကိုယ္႔အစီအစဥ္ႏွင့္ကိုယ္ လာေရာက္မည္ျဖစ္ပါသည္။
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ ပစၥည္းမ်ားမွာ ၁၄ေပ ကန္တာ ႏွစ္စီျဖင့္ အျပည့္ထည့္ထားသည္ ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ဘုန္းၾကီးႏွင့္ လိုအပ္သည္မ်ားကို ေျပာဆို၍ ထိုညအား အိပ္စက္လိုက္ၾကပါသည္။
ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္တြင္ ငါးနာရီေလာက္ ထ၍ ျပင္ဆင္စရာ ရွိသည္မ်ား ျပင္ဆင္၍ လူစံုေအာင္ေစာင့္၍ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွ စတင္ထြက္ခြာခဲ႔ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕ႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားကူညီမည့္ အျခား ေစတနာ႔၀န္ထမ္း လူငယ္ ၁၅ ဦးခန္႔ပါ၀င္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္႔တို႔အဖြဲ႔သည္ အင္အား အေယာက္ ၂၀ ေက်ာ္ခန္႔ျဖစ္သြားပါသည္။ ကားမ်ားမွာ ကုန္ပစၥည္းအျပည့္ ၁၄ ေပကန္တာ ႏွစ္စီး အပါအ၀င္ စုစုေပါင္း ၄ စီး ျဖစ္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကားသည္ ေညာင္တုန္းမေရာက္ခင္ ဘီးေပါက္ပါသည္။ အပိုလဲစရာ ပါေသာေၾကာင့္ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ လဲျပီးထြက္လာၾကပါသည္။ တစ္ခါထက္၍ မအူပင္ အလြန္ က်ိဳက္လတ္ေရာက္ဖို႔ အနည္းငယ္လိုေသးသည့္ေနရာတြင္ ဘီးေပါက္ပါေသးသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ လဲစရာ အပိုမရွိေတာ့ေသာေၾကာင့္ ေပါက္သည့္ဘီးႏွင့္ အရင္တစ္ခါ ေပါက္ထားသည့္ ဘီးႏွစ္ဘီးအား မအူပင္ျမိဳ႕သို႕ ဆိုင္ကယ္ ကယ္ရီငွား၍ သြားဖာရပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ ဘိုကေလးသို႔ ခပ္ေစာေစာ ေရာက္လိုၾကပါသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ေက်းရြာမ်ားသို႔ တဆက္တည္း ဆက္သြားလို ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေပမဲ႔ မတက္ႏိုင္ေသးပဲ ဘီးဖာအျပီးကိုေစာင့္ေနရပါသည္။
ဘီးမ်ားလဲလည္တပ္ဆင္ျပီးေသာ အခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ဆက္ထြက္လာျပီး က်ိဳက္လတ္ ျမိဳ႕သို႕ေရာက္ေသာအခါ ေခတၱနား၍ ထမင္းစားၾကပါသည္။ ထို႕ေနာက္ မနားေတာ့ပဲ ဆက္တိုက္လာရာ ၂ နာရီ ခြဲေလာက္တြင္ ဘိုကေလးျမိဳ႕ရွိ တည္းခိုမည့္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသို႕ ေရာက္ရွိပါသည္။ ပစၥည္းမ်ားကို ကားေပၚမွ အားခ်င္းခ် ၍ စက္ေလွ ငွားျပီး လူသူအေရာက္ေပါက္ နည္းေသးသည္ဆိုေသာ ရိုးထဲမွ ရြာေလးမ်ားဆီသို႔ ထြက္ခဲ႔ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စက္ေလွေလးေပၚတြင္ ဆန္အိတ္မ်ား ႏွင့္ ပိုက္ဖ်ာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၊အ၀တ္အစားမ်ား ပါလာ ပါသည္။ အခ်ိန္ကိုတြက္၍ မွန္းဆျပီး ရြာ ၃ ရြာေလာက္ေတာ့ ေပးျဖစ္မည္ဟု႔ ခန္႔မွန္းၾကပါသည္။ အရင္တေခါက္ကလို တန္းစီစနစ္ျဖင့္ ပစၥည္းမ်ားအား မေ၀ေတာ့ပဲ ရြာဘုန္းေတာ္ၾကီး၊ ေက်းရြာဆယ္အိမ္မႈး၊ ရာအိမ္မႈမ်ားႏွင့္ ရြာသူရြာသားမ်ားေရွ႕ေမွာက္တြင္ ပစၥည္းမ်ားအား တခါတည္း အပ္ႏွံပါသည္။ ရြာတစ္ရြာကို ေရာက္ျပီဆိုတာနဲ႔ ရြာရွိလူစာရင္း ၊ အေသအေပ်ာက္စာရင္း၊ ေသာက္သံုးေရ ရရွိမႈ ၊အိမ္သာႏွင့္ ပတ္သက္ေသာကိစၥမ်ား၊ အဓိကလိုအပ္ခ်က္မ်ား၊ စားေသာက္ေနထိုင္ေရးအေျခအေန တို႔ကို အေသးစိတ္ေမးျမန္းျပီး လူဦးေရကိုမႈတည္၍ ဆန္၊ ေဆး၀ါး၊ ပိုက္ဖ်ာ ၊ အ၀တ္အစားတို႔ကို ေပးအပ္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခန္းမွန္းထားသည့္အတိုင္း ရြာသံုးရြာအားလွဴဒါန္း ျပီးေနာက္ျပန္ရန္ အခ်ိန္ေရာက္ျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရိုးေလးမ်ားထဲမွ ဘိုကေလးျမိဳ႕သို႔ ျပန္လာရာ ညေန ၆ နာရီေက်ာ္တြင္ တည္းခိုရာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ရွိပါသည္။ ေရမိုးခ်ိဳး စားေသာက္ျပီး အနားယူၾကပါသည္။ ထို႕ေနာက္ ဘုန္းဘုန္းမ်ားႏွင့္ နက္ဖန္သြားမည့္ ခရီးစဥ္အား အေသးစိတ္ေဆြးေႏြးပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ဆန္မ်ားသည္ ပံုမွန္အတိုင္းဆို ေက်းရြာ ၁၀ ရြာစာေလာက္ကို ေထာက္ပံ႔မႈေပးႏိုင္ပါသည္။ ဘုန္းဘုန္းမ်ားႏွင့္တိုင္ပင္ျပီးေနာက္ စက္ေလွ ႏွစ္စီး ငွားျပီး ေခ်ာင္းရိုးတစ္ေလွ်ာက္ ရြာမ်ားအား သြားမည္ဟု႔ ဆံုးျဖတ္ၾကပါသည္။ နံနက္ ၇ နာရီထြက္မည္ဟု႔ ခန္႔မွန္းပါသည္။ ပစၥည္းမ်ားမွာ မ်ားေသာေၾကာင့္ နံနက္ ၄နာရီေလာက္ကတည္းက ထ၍ လက္တြန္းလည္းမ်ားျဖင့္ ကမ္းနားသို႔ခ်ရပါသည္။ ထို႔ေနာက္ သြားရမည့္ ခရီးအကြာအေ၀းမ်ားတြက္ခ်က္၍ ဒီဇယ္မ်ား၀ယ္ရပါသည္။
စက္ေလွမ်ားထြက္ထြက္ျခင္း မိုးေကာင္ကင္မွာ အနည္းငယ္ေမွာင္ေနပါသည္။ ေလမ်ားကလည္းတိုက္ခတ္ေနပါသည္။ မိုးရြာမည့္ လကၡဏာမ်ားကိုေတြ႔ေနရပါသည္။ နာရီ၀က္ေလာက္ေမာင္းျပီးေသာအခါ မိုးမ်ားရြာပါေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႕သည္ မိုးထဲေလထဲမွာ ပင္ ရႊဲ႔ရႊဲစိုုကာ သြားရပါသည္။ ၾကိဳတင္ကာကြယ္မႈအေနျဖင့္ ေဆးမ်ားေသာက္ၾကပါသည္။ မိုးကလည္းစဲမည့္ပံုမေပၚပါ။ ဒီလိုႏွင့္ ပထမဦးဆံုးေက်းရြာသို႔ ၂ နာရီေက်ာ္ေလာက္ မိုးထဲေလထဲတြင္ သြားျပီးေရာက္ရွိလာပါသည္။ လိုအပ္ေသာအခ်က္အလက္မ်ားကို ေမးျမန္းျပီး ပစၥည္းမ်ားကို ခ်ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ရြာထဲရွိ ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရရွိသူမ်ားအား လိမ္းေဆး၊ ေသာက္ေဆးမ်ားေပးပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခန္႔မွန္းထားသည့္ အတိုင္း ထိုတစ္ေန႔လံုးအတြက္ ေက်းရြာ ၁၀ ရြာ၊ ရြာပိုင္းေလး ၂ ခု ကို ေပးအပ္ႏိုင္ခဲ႔ပါသည္။ ထိုသူမ်ားအားလံုးအတြက္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကိုေမးျမန္းၾကည့္ရာ အဓိက လုိအပ္ခ်က္မ်ားမွာ ဆန္ ႏွင့္ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ အမိုးအကာ သည္လည္း လိုအပ္ေသာအရာတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ရြာသူရြာသားအမ်ားစုမွာ လယ္ယာလုပ္ငန္း ျပန္လည္လုပ္ကိုင္ရန္ အတြက္ လယ္ယာသံုးပစၥည္းမ်ားျဖစ္ေသာ ကၽြဲမ်ား၊ထြန္တံုး၊တံပိုးမ်ားအစရွိသည္တို႔ကို ေျပာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ေရငန္၀င္ေရာက္မႈေၾကာင့္ လယ္ယာေျမသား အေျခအေနကို ေမးၾကည့္ရာ လယ္ယာသံုးပစၥည္းမ်ားသာ ေပးရင္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ပါေၾကာင္းေျပာပါသည္။ ရြာအမ်ားစုသည္ ကၽြဲေကာင္ေရမ်ားစြာ ဆံုးရႈံးသြားေသာေၾကာင့္ မည္သို႔မွ လယ္ယာ လုပ္ငန္းမ်ား ယခုတိုင္ မလုပ္ႏိုင္ေသးပါ။ သက္ဆိုင္ရာမွ ကၽြဲ၊ ႏြားမ်ားခ်ေပးေသာ္လည္း ေက်းရြာ အေရအတြက္ မ်ားျပားေသာေၾကာင့္ အလ်င္မမီနိင္ပါ။ လက္တြန္း ထြန္စက္မ်ားမွာ ျမိဳ႕နယ္အဆင့္ေလာက္သာ ေရာက္ရွိျပီး ရိုးေလးထဲမွ ရြာမ်ားသို႔ ေရာက္ရွိရန္ ခက္ခဲပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြဲႏြား ႏွင့္ လယ္ယာသံုးပစၥည္းမ်ား ေထာက္ပံ႔ႏိုင္ရင္ ေကာင္းပါသည္။
ေသာက္သံုးေရႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယခုအခါ ယာယီအားျဖင့္ မိုးေရကို အဓိက အားထားေနေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြက္ ပ်က္စီးသြားေသာ ေရကန္မ်ားအား ျပန္လွည္ဆယ္ယူ ၍ ျပဳျပင္ေပးႏိုင္ပါသည္။ ထိုအတြက္လည္း ဒီဇယ္ဂါလံ မ်ားစြာလိုအပ္ပါသည္။ ယင္လံုအိမ္သာ မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရာက္ခဲ႔ေသာ ေက်းရြာအမ်ားစု အား UNDP မွ ကၽြင္းမ်ားတူးခိုင္းထားပါသည္။ သံုးေလးအိမ္ေထာင္ တစ္ကၽြင္းတူးခိုင္းထားပါသည္။ သူတို႔ လာေဆာက္ေပးမည့္ဟု႔ သိရပါသည္။ ဆက္လက္၍ လိုအပ္သည္မ်ားႏွင့္ အေျခအေနမ်ားကို ေမးျမန္းစံုစမ္းျပီး ျပန္လာၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႕သည္ ညေန ၆ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ဘိုကေလးသို႔ ျပန္ေရာက္ပါသည္။ တေနကုန္ မိုးရြာလိုက္ ေနပူလိုက္ ေလတိုက္လိုက္နဲ႔ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး နာက်င္ကိုက္ခဲေနပါသည္။ လိုအပ္ေသာ ေဆး၀ါးမ်ား ယူေဆာင္လာေသာေၾကာင့္ အဆင္ေတာ့ေျပပါသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ ၉ နာရီေလာက္တြက္ ဘိုကေလးမွ ရန္ကုန္သို႔ျပန္လည္ထြက္ခြာခဲ႔ၾကပါသည္။

အားလံုးမုဒိတာပြားမ်ားႏိုင္ၾကပါေစ။
ဖိုးသူေတာ္

အခ်စ္အတၱ

အခ်စ္အတၱ
အတၱျမစ္ကစီးဆင္း အလင္းတခ်ိဳ႕တ၀က္
အေကြ႕အေကာက္နဲ႔ အေမွာင္တ၀က္တပ်က္
လင္းမွာလား ေမွာင္မွာလား..

အခ်စ္ေလွတစင္းေမွ်ာ.. ပဲ႔ေတြနဲ႔
ေမွာက္မွာလား.. ေလွာ္မွာလား..
ဘယ္ေတြ ညာေတြ ရမ္းမေနနဲ႔..

ေရဆန္လား ေလဆန္လား…
ေမွ်ာမွာလား… ေျမာမွာလား…
ကၾကိဳးမညီတဲ႔ ေတးသြားမ်ား

အတၱရဲ႕ အခ်စ္
စစ္..မစစ္.. မင္းရဲ႕အခ်စ္က..
အေရးၾကီးသည္…တဲ႔..

ဖိုးသူေတာ္ + ဘလာေဂါက္ ( ၁၁.၀၆.၀၈)

ကဗ်ာ မဟုတ္

က ဗ်ာ မ ဟုတ္

ခ်ဥ္ရည္စုတ္စုတ္

ခံတြင္းပ်က္တဲ႔ညမွာ

ေတြ႔ခဲ႔တဲ႔ ခံစားမႈမဟုတ္ဘူး..

ညင္သာေတးသြား

စည္း၀ါးပ်က္မွ.

ခံစားတက္တဲ႔ ေတးသြားမဟုတ္ဘူး..

သာယာျပည့္၀

ျမဴးျပည့္ေပ်ာ္မွ….

ခံစားတက္တဲ႔ အရာမဟုတ္ဘူး..

ခ်စ္ျခင္းငင္လို႔..

သံေယာေတးသီ

ေမွ်ာ္ခ်ီေတာင့္မွ

ငါက ႏွလံုးသား..

ေ၀းသြားခဲ႔တာ..

ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး…

ဘလာေဂါက္ ( ၁၁.၆.၀၈)

ဘာလဲ ?

ဘာလဲ ?
လမင္းရယ္ အလင္းတျခမ္းေလာက္
ငါ႔အခန္းကို လင္းခြင့္ေပးပါ..
ငါ႔ရင္ခြင္ကို ျမင္္ခ်င္လို႔ပါ...

ၾကယ္အလင္းရယ္ ေတာက္ပမႈေလး..
ငါ႔ကိုေပးပါ ငါ့ခံစားမႈကိုျမင္ခ်င္လို႔ပါ....

ခ်စ္ျခင္းရယ္ ျမတ္ႏိုးမႈနဲ႔ေပါင္းျပီး..
အခ်စ္စစ္ေလးကို လိုခ်င္လို႔ပါ.
ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ေျပာေပးပါ..
ငါ႔ရဲ႕ဘ၀ ကိုျပခ်င္လို႔ပါ..

ေတာင္းခံမႈဟာ တကယ္ေတာ့ဆႏၵတစ္ခုပါ...
မင္းကိုခ်စ္တာ အခ်စ္စစ္လို႔ မင္းထင္ႏိုင္မွာလား...

ဖိုးသူေတာ္ + ဘလာေဂါက္..(၁၁.၀၆.၀၈)