အိပ္မက္ မက္၀႔ံသူမ်ား

အိပ္မက္မက္၀႔ံသူမ်ား ဆိုတာကို ေရးဖို႔ ၾကံေနတာၾကာပါျပီး။ အလုပ္မ်ား႐ႈပ္ေနတာက တစ္ေၾကာင္း၊ မီးမလာတာက တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ အခုမွ ပထမ အပုဒ္ကို တင္လိုက္တာပါ။ စုစုေပါင္း ၃ ပုဒ္ပါ။ ဖတ္ရတာ စိတ္ဓာတ္ တက္ၾကြဖြယ္ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္ႏွစ္ပုဒ္ ကို ဆက္ေရးမွာပါ။

အိပ္မက္မက္၀႔ံသူမ်ား

ႏိုင္ငံတို႔၏ သမိုင္းတြင္ `ပါရဂူ´ ဆိုသူတို႔ကို ဂ႐ုမစိုက္ပဲ မိမိတို႕ စိတ္ကူးစိတ္သန္းျဖင့္ တီထြင္ခဲ႔ၾကေသာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ ဒ႑ာရီ ပံုျပင္ သဖြယ္ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္လ်က္ရွိ၏။ သိပၸံ ပညာရွင္ၾကီး ေသာမတ္စ္အယ္ဒီဆင္ႏွင့္ ကြန္ပ်ဴတာ ဉာဏ္ၾကီးရွင္ ဘီလ္ဂိတ္စ္တို႔လို႔ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးမွအပအျခားမထင္မရွား လုပ္ငန္းရွင္မ်ား ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာရွိၾက၏။ သူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ စိတ္ကူးအျမင္ႏွင့္ ဇြဲလံု႔လတို႔ကို အရင္းတည္ကာ ေအာင္ျမင္မႈကို ဆြတ္ခူးရရွိသြားၾက သူမ်ာျဖစ္၏။

ေအာက္တြင္ ယင္းသို႔ေသာ လူမသိသူမသိ အညၾတ ေအာင္ျမင္သူအခ်ိဳ႕ အေၾကာင္းကိုေဖာ္ျပလိုက္ပါ၏။

ေၾကာက္ဖြယ့္ ေနာက္ဆံုးရက္ခ်ိန္း

၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ တစ္ခုေသာဆည္းဆာညတြင္ ျဖစ္သည္။ စေကာ့မက္ဂရီေဂၚ (၄၅ ) ႏွစ္သည္ ကယ္လီဖိုးနီးယားျပည္နယ္ `ေ၀ါလ္နပ္စရီ´ ျမိဳ႕ရွိ သူ၏ေနအိမ္၌ ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုးျဖင့္ တကုပ္ကုပ္ အလုပ္လုပ္ေန၏။ ကြန္ပ်ဴတာဖန္သားျပင္ေပၚမွ သူ၏ ေမာပန္းႏြမ္လ်ေနေသာ မ်က္စိအၾကည့္ကိုလြဲဖယ္ျပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသို႔ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္၏။ ထိုအခါသူ၏ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အျမြာပူး သားႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ `ခရစၥ´ ႏွင့္ `ထရာဗစ္´ တို႔အား သူတို႔၏ မိခင္ `ဒီအန္´ ႏွင့္အတူ ႏြားႏို႔၀ယ္ရန္အတြက္ ရွိသမွ် ေငြအေၾကြေစ႔ကေလးမ်ားကို စုပံုေနၾကသည္ကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရ၏။

ယခုလို ခ်ိဳ႕ငဲ႔ ရျခင္းမွာ မိမိတြင္ အျပစ္မကင္းသလို ခံစားလိုက္ရေသာ မက္ဂရီေဂၚ သည္ သူတို႔သံုးေယာက္ ရွိရာ မိဖိုးခန္းထဲသို႔ ၀င္သြား၏။ `မင္းတို႕ ခုလို ျဖစ္ရတာ ငါ႔ေၾကာင့္ပဲ၊ ေနာက္တစ္ခါ ဒါမ်ိဳး မျဖစ္ရေအာင္ ငါမနက္ဖန္ပဲ အလုပ္သြားရွာမယ္´ `ေဖေဖ မသြားရဘူး´ ဟုသားငယ္ ထရာဗစ္က ကန္႔ကြက္၏။ ခရစၥကလည္း `ေဖေဖ႔ ဟိုကစၥေအာင္ျမင္ခါနီးျပီ မဟုတ္လား´ဟု ၀င္ေျပာ၏။

လြန္ခဲ႔ေသာ ၂- ႏွစ္ေလာက္က မက္ဂရီေဂၚ သည္ မိမိတြင္ ေပၚလာေသာ စိတ္ကူးတစ္ခုကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္အတြက္ လံုျခံဳစိတ္ခ်ရေသာ အတိုင္ပင္ခံအလုပ္မွ ႏႈတ္ထြက္လာခဲ႔၏။ သူအလုပ္လုပ္ခဲ႔ေသာ ကုမၸဏီမွာ ေလဆိပ္ႏွင့္ ဟိုတယ္မ်ား ခရီးသြား လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား ဆယ္လူလာဖုန္းမ်ား ငွားရမ္းေသာ ကုမၸဏီတစ္ခု ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ေခါက္ခ်ိဳး၍ရေသာ ယင္းဆယ္လူလာဖုန္းမ်ားတြင္ေခၚယူ ဆက္သြယ္မႈမ်ားအတြက္ မွတ္တမ္းတင္ `မီတာ´ မပါရွိၾကေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕ ကုမၸဏီမ်ားက မိမိတို႔ အလုပ္သမားမ်ားအား ဆယ္လူလာဖုန္း ငွားရန္းအသံုးျပဳ ဆယ္သြယ္ခ မ်ားကို ျပန္လည္ထုတ္ေပးျခင္း မျပဳၾကေခ်။ ယင္းအခက္အခဲကို ေျဖရွင္းရန္မွာ ဆယ္လူလာဖုန္းထဲ၌ ဆက္သြယ္မႈမွတ္တမ္းတင္ေပးမည့္ ကြန္ပ်ဴတာ `ခ်စ္´ကေလးတစ္ခုထည့္သြင္းတပ္ဆင္ေပးဖို႔ပင္ျဖစ္၏။ သို႔မွသာ ဆက္သြယ္ေျပာၾကားမႈ တစ္ခုခ်င္းအတြက္ `စာရင္း´ ျပဳစုျပီး သက္ဆိုင္ရာ အလုပ္ရွင္က ေငြျပန္ထုတ္ေပးႏိုင္မည္ ျဖစ္၏။

မက္ဂရီေဂၚ အေနျဖင္႔ ကြန္ပ်ဴတာ `ခ်စ္ပ္´ ကေလးအတြက္ စိတ္ကူရရွိထား၏။ ေသခ်ာေပါက္ ေအာင္ျမင္မည္ကိုလဲ သူသိထား၏။ သူ႔မိသားစုကလည္း ေနာင္ပိုင္းမွ ေထာက္ခံအားေပးေနၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေငြေၾကးအရင္းအႏွီ ထုတ္ေပးမည့္ သူမ်ားထံ စတင္ခ်ဥ္းကပ္ ရွာေဖြေတာ့၏။ သို႔ေသာ္ ေအာင္ျမင္မႈ မရေသး။

ဤသို႔ျဖင့္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ မတ္လထဲ ေရာက္လာေသာအခါ မက္ဂရီေဂၚ အတြက္ အၾကပ္အတည္းတစ္ခု ေပၚလာ၏။ ရဲအရာရွိ၏ လက္ေထာက္တစ္ဦး သူ႔အိမ္တံခါးကိုလာေခါက္ျပီး အိမ္ငွားခကို တနင္းလားေန႔ ေနာက္ဆံုးထားျပီး မေပးႏိုင္လွ်င္ အိမ္မွႏွင္ခ် မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတိေပးသြား၏။

မက္ဂရီေဂၚခမ်ာ ရက္သတၱပတ္၏ ေနာက္ဆံုး ရက္အားကိုပင္ အနားမယူႏိုင္ပဲ အျပင္းအထန္ အလုပ္လုပ္ေနရ၏။ အရင္းအႏွီးထုတ္ေပးမည့္သူမ်ားထံ ဆက္သြယ္စံုစမ္းေနရသည္။ တနလၤာေန႔ည ၁၁ နာရီခန္႔တြင္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူတစ္ဦးက ခ်က္လက္မွတ္ ပို႔လိုက္မည္ဟု ကတိျပဳ၏။

တနင္းလားေန႔ ေနာက္ဆံုးထားျပီး အိမ္ငွားခ ေပးရမည့္ `ႏို႔တစ္´ ကိုသတိရလိုက္ေသာ မက္ဂရီေဂၚက ဘဏ္ေငြလႊဲ ခ်က္လက္မွတ္ကို အီလက္ထရြန္နစ္ျဖင့္ ပို႔ေပရန္ ေတာင္းပန္လိုက္၏။ ထိုေငြျဖင့္ အိမ္ငွားခ ေပးေခ်ရွင္းလင္းျပီး အတိုင္ပင္ခံ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦး ငွား၏။

သို႔ေသာ္ လအတန္ၾကာေသာအခါ အင္ဂ်င္နီယာက မက္ဂရီေဂၚ လိုခ်င္ေသာ ကြန္ပ်ဴတာစနစ္မွာ ျဖစ္ႏိုင္စရာ မရွိေၾကာင္းေျပာေတာ့၏။ `ဆက္ၾကိဳးစားၾကည့္ပါဦး´ ဟု မက္ဂရီေဂၚက တိုက္တြန္းရသည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ေမလထဲတြင္ သူတို႔မိသားစု ေငြေၾကးအက်ပ္အတည္းႏွင့္ ၾကံဳရျပန္၏။ ေၾကးနန္းဆက္သြယ္ေရး ကုမၸဏီၾကီး တစ္ခုျဖစ္ေသာ Bell South သို႔ဆက္သြယ္ၾကည့္ရာ ဂၽြန္လ (၂၄)ရက္ေန႔ ေနာက္ဆံုးထားျပီး နာမူနာပံုစံတစ္ခု တင္ျပႏိုင္မလားဟု ကုမၸဏီမွ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးတစ္ဦးက ျပန္ေမး၏။

မက္ဂရီေဂၚ၏ အာ႐ံုထဲတြင္ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးဟု ေျပာထားေသာ အင္ဂ်င္နီယာ၏အသံ ႏွင့္ သူ႔အလုပ္စားပြဲေပၚမွ ျပန္႔ၾကဲေနေသာ ကြန္ပ်ဴတာ အစိတ္အပိုင္းမ်ား၏ ႐ုပ္ပံုလႊာတို႔ေပၚလာၾက၏။ `စိန္လိုက္ဗ်ာ´ ဟုသူ႔ႏႈတ္က ထြက္သြာ၏။ သူ႔အသံတြင္ ယံုၾကည္မႈ အျပည့္ရွိေန၏။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူ၏ သားၾကီး ဂရက္ကို ေခၚလိုက္သည္။ သားၾကီးက တကၠသိုလ္တြင္ ကြန္ပ်ဴတာ သိပၸံအဓိက ဘာသာျဖင့္တက္ေရာက္သင္ယူေနသူ ျဖစ္၏။ မက္ဂရီေဂၚက သားၾကီးဂရက္အား သူၾကံဳေတြ႔ရေသာ အခက္အခဲကို ေျပာျပလိုက္၏။ ဂရက္သည္ တစ္ေေန႔လွ်င္ ၁၈နာရီ အလုပ္လုပ္ကာ ဆယ္လူလာဖုန္းထဲမွ အလိုအေလွ်ာက္လွ်ပ္ပတ္လမ္းေၾကာင္းေလးကို တီထြင္ဖန္တီးေပးလိုက္၏။ ယင္းကြန္ပ်ဴတာခ်စ္ပ္မ်ိဳးကို ပါရဂူမ်ားကပင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိၾကေခ်။ ယင္းကိုခက္ခက္ခဲခဲ ျပဳလုပ္ယူရျခင္းျဖစ္၏။ ဆယ္လူလာဖုန္းျဖင့္ဆက္သြယ္ေျပာၾကားမႈမ်ားကို `စာရင္း´ ျပဳလုပ္ေပးေသာ ယင္းစနစ္တြင္အေၾကြးကတ္ျပားမွတ္သားႏိုင္ေသာ စြမ္းရည္ႏွင့္ မည္သည့္ေနရာက ဖုန္းဆက္သည္ကိုေျခရာခံ ႏိုင္ေသာ စြမ္းရည္ႏွစ္မ်ိဳးေပါင္းစပ္ထည့္သြင္းထားသည္။ ယင္းလုပ္လန္းႏွစ္မ်ိဳးလံုးကို လက္သည္းခြံအရြယ္ ကြန္ပ်ဴတာ ခ်စ္ကေလးတစ္ခုေတည္းကလုပ္ေဆာင္ေပးလိုက္ခ်င္းျဖစ္၏။ ဂြၽန္လ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ သူတို႔သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ မိမိတို႔ တီထြင္မႈကို ပိုက္ကာ Bell South ကုမၸဏီရွိရာ အတၱလႏၱာ ျမိဳ႕သို႔ ထြက္သြားၾက၏။

မက္ဂရီေဂၚက သူ၏ ၂၂- ႏွစ္႐ြယ္ သားျဖစ္သူကို ကုမၸဏီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ားႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးျပီးေနာက္ မက္ဂရီက သူတီထြင္ထားသည့္ နမူနာ ဆယ္လူလာ ဖုန္းကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး တစ္ဦးလက္ သို႔ေပးအပ္လိုက္သည္။ အမ်ိဳးသမီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကို ‘ ကဲ စမ္းၾကည့္ပါဦး’ ဟုေျပာလိုက္၏။ သူမက ဆယ္လူလာဖုန္းထဲ သို႔ အေၾကြးကဒ္ျပားေလး ထိုးသြင္းျပီး ဆက္သြယ္လိုက္၏။ အထစ္အေငါ႔ မရွိပဲ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမာစြာဆက္သြယ္ႏိုင္ခ်င္းျဖစ္သည္။ ဆယ္လူလာ ဖုန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ စာရင္း စာရြက္ပိုင္းေလးကို Bell South အဖြဲ႔၀င္မ်ားထံ ဂရက္က ကမ္းေပးလိုက္၏။

ယေန႔အခ်ိန္တြင္ Tele-Mac Cellular Corp: သည္ မက္ဂရီေဂၚ မိသားစုပိုင္ ေဒၚလာ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ တန္ေသာ ထိပ္တန္း ကုမၸဏီၾကီး တစ္ခု အျဖစ္ ရပ္တည္ေန၏။ စေကာ့မက္ဂရီေဂၚ သည္ တစ္ခ်ိန္က ဆံုး႐ံႈးေတာ့မည့္ အေျခအေနႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ခဲ႔ရေသာ သူတို႔ မိသားစုအေၾကာင္းကို ထိုသို႔ ဂုဏ္ယူစြာ ေျပာျပသြားသည္။ ‘ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မိသားစုဟာ အဲ႔ဒီတုန္းက ေလာကဓံတရားရဲ႕ အစမ္းသပ္ခံကို ခံလိုက္ရတာပါပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၾကံ့ၾကံ့ခံႏိုင္စြမ္း ရွိၾကပါတယ္။