ကိုးနာရီေက်ာ္ဖုန္းမဆက္ရ..

ကိုးနာရီေက်ာ္ ဖုန္းမဆက္ရ
ခ်စ္သူ……
အခ်ိန္ရဲ႕ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြကို
ေဘာင္ေတြအျဖစ္ မျမင္ပဲ
လွပတဲ႔ ခံစားခ်က္အျဖစ္ၾကည့္ခဲ႔တယ္
ခ်စ္သူကို သိပ္ခ်စ္လို႔ေပါ႔..
အသံဆိုတာ ေသာတ……
ၾကားခ်င္လွတာ ထိန္းမရ
ၾကားရတဲ႔ အခိုက္က ပီတိ
“ဟယ္လို” ဆိုတာက အသည္းထိ..
ၾကားခ်င္လွတဲ႔ သူအသံ..
“ဟုတ္ကဲ႔ေျပာပါ” နားထဲကမထြက္
ခ်စ္တက္တဲ႔ ဒီႏွလံုးသား..
နားစည္နဲ႔ တိုက္႐ိုက္ဆက္သြယ္ထား..
ဖုန္းေခၚတိုင္း ရင္အစံုခုန္..
သူ႔ျပန္ေျဖသံၾကား..
ရင္အစံု ၀႐ုန္းသုန္းကား ျဖစ္ျဖစ္သြား…
ရွစ္နာရီခြဲ ဖုန္းလိုင္းကမအားေသး..
ကိုးမက္တင္း ဖုန္းလိုင္းရဲ႕ေျဖသံ..
တူတူ သံျမည္စဲ..
ခုန္ေနတဲ႔ ရင္အစံု.
တ၀က္နဲ႔ပဲ ရပ္တန္႔ရမွာလား…
လႊမ္းမိုးလွ ခ်ည္လားခ်စ္သူ..
ကိုးနားရီေက်ာ္ ဆက္မရဖုန္း
သတိရလို႔ ဆက္ေနတုန္း..
ကိုးနာရီ ေနာက္ပိုင္းသတိမရနဲ႔…
ဟုတ္ကဲ႔ ခ်စ္သူ…..
ဖုန္းမဆက္ရေပမဲ႔ သတိရလို႔..
ကဗ်ာေတာ့ ေရးခြင့္ေပးပါ…
သတိရလို႔ ဆက္တဲ႔ဖုန္း
အလြမ္းေတြက ၀႐ံုးသုန္း
ဆက္လို႔မရတဲ႔ဖုန္း….
ကိုးနာရီေက်ာ္ ဆက္ေနတုန္း……
ဖိုးသူေတာ္

ကိုးနာရီေက်ာ္ ဖုန္းမဆက္ရ
ခ်စ္သူ..
အခ်ိန္ေတြရဲ႕ ကန္႔သတ္မႈ
ေဘာင္ေတြအျဖစ္ မ႐ႈဘဲ..
ႏုည့ံတဲ႔ခံစားခ်က္နဲ႔ ၾကည့္
သိခဲ႔တဲ႔ အခ်စ္ေတြ..
ေသာတ ဆိုတဲ႔သူ႔အသံ..
အဖန္ဖန္ျပန္ ၾကားခ်င္မိ
ပီတိေတြေ၀ေနတဲ႔အခိုက္..
အသည္းထိ လိုက္သြားတာ “ဟယ္လို”……
သူ႔အသံကို ၾကားခ်င္
နားဆင္ကာ..“ဟုတ္ကဲ႔ေျပာ”
ေမ်ာသြားတဲ႔ ကိုယ္႔ႏွလံုးသား..
ဆက္သြယ္ထားတဲ႔ ကိုယ္႔နားစည္..
ရင္ခုန္မဲ႔ ဖုန္းတစ္ခ်က္
သူ႔အတြက္ေျဖဆဲ..
၀႐ုန္းသံုးကား လွ်ံသြားတဲ႔အခ်စ္..
အျပစ္လို႕ မဆိုပါနဲ႔ ခ်စ္သူ..
လိုင္းမအားတာ ရွစ္နာရီခြဲ..
လြဲသြားတဲ႔ ကိုးမတ္တင္း
“ဟင္း” ခနဲ႔သက္ျပင္းခ်..
ဆက္ရင္းက တူတူျမည္..
ေျဖမစည္တဲ႔ ရင္၀..
တစ္၀က္တစ္ပ်က္နဲ႔ ရပ္တန္႔ရ..
ကိုးနာရီေက်ာ္ ဆက္မရတဲ႔ဖုန္း..
သတိရလို႔ ဆက္ေနတုန္း..
ျပံဳးမေနနဲ႔ခ်စ္သူ
အျပစ္မယူေစခ်င္တဲ႔ ဒီစကား..
“သတိမရနဲ႔” လို႔တား…
“ ဟုတ္ကဲ႔ပါ..ခ်စ္သူ..”
မူေနတဲ႔ ဒီဖုန္း
သတိရလြန္းလို႔ ဆက္ေနတုန္း..
အမုန္းေတာ့ မပြားေစလို..
ျပိဳေနတဲ႔ ဒီအျဖစ္..
ကဗ်ာအသစ္ေတာ့ေရးခ်င္..
အေတြး၀င္ စိတ္ေဆာ္ႏႈိး..
ကိုးနာရီေက်ာ္ ဖုန္းမဆက္နဲ႔..
ဒါဟာ ခ်စ္သူအတြက္…
ကိုသံသရာ..

အတူေန သူငယ္ခ်င္း ကိုသံသရာ က ကၽြန္ေတာ႔္ ခံစားခ်က္ကို ခံစားခ်က္အတိုင္း ပံုစံမေျပာင္း အဓိပၸယ္တူ ေနာက္တမ်ိဳးေရးဖြဲ႔ခံစား ေပးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေက်းဇူးပါ…သူငယ္ခ်င္း…