မေသခ်ာျခင္း

မေသခ်ာျခင္း

ျပာလဲ႔လဲ႔ မီးခိုးေငြ႕တို႔
လြင့္တက္သြား….
ဟိုးအေ၀းမွာ က်န္ခဲ႔တဲ႔ ျမိဳ႕ငယ္..
အေမွာင္ထဲကို တိုး၀င္သြားတဲ႔
သေဘၤာငယ္….

အနာဂတ္မ်ားစြာနဲ႔
လူေတြလိုက္ပါသြားတယ္..
အနာဂတ္မ်ားစြာနဲ႔
လူေတြ က်န္ခဲ႔တယ္..

လူးလြန္႔တဲ႔ လႈိင္းေတြလို..
လူ႕ဘ၀ရဲ႕ လိႈင္းေတြထဲ..
ငါတို႔ ပစၥဳပန္ကို ေသခ်ာ ကိုင္ထား..

မိႈင္းျပျပ မီးေရာင္ေအာက္မွာ..
ေရးေနတဲ႔ ကဗ်ာက ငါ႔အတြက္
ပစၥဳပန္္လား..

ေသခ်ာပါတယ္..
အခုက ပစၥဳပန္ဆိုရင္
မနက္ဖန္က အနာဂတ္လား..
မနက္ဖန္သာ ပစၥဳပန္ေရာက္သြားရင္
အခုက အတိတ္လား..

ဒီလိုပါပဲ…
သေဘၤာငယ္ေလး အေမွာင္ထဲကို
တေရြ႕ေရြ႕သြားေနတယ္..
တခ်က္ခ်က္ ဩဥဆြဲဖို႔ေတာ့
မေမ႔နဲ႕ေပါ့..

ဖိုးသူေတာ္ ( ၄-၈-၀၈)