အဂါးမွသည္ ဘိကလိုင္ဆီသို႔

အဂါးမွသည္ ဘိကလိုင္ဆီသို႔

၁၇.၁၀.၂၀၀၉ စေနေန႔မနက္ ၅ နာရီခြဲ…

ႏႈိးစက္ေၾကာင့္ ႏိုးလာျခင္း မဟုတ္ပဲ အေစာၾကီးကတည္းကႏိုးေနျပီး ႏႈိးစက္ျမည္မွထမည္ဟုဆံုးျဖတ္ထားေသာေၾကာင့္ ႏိႈးစက္ျမည္ေသာအခါ ထလိုက္သည္။ မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ျပီး လိုအပ္တာမ်ားျပင္ဆင္ျပီး ထြက္လာေတာ့ ၆ နာရီထိုး ေနျပီ။ အင္းစိန္ဘက္တြင္ေနေသာ ခရီးစဥ္တြင္လိုက္မည့္ သူငယ္ခ်င္းအားသြားေခၚလိုက္သည္။ သူတို႔အား အင္းစိန္ေစ်းေရွ႕တြင္ ေစာင့္ေနစဥ္ အနီးအနား ေက်ာင္းတိုက္မ်ားမွ ျဖစ္ဟန္တူေသာ ရဟန္းသံဃာကိုရင္ အပါး ၆၀ ၏ ညီညီညာညာ ဆြမ္းခံထြက္လာသည္ကို ျမင္ေတြ႕ရ၍ စိတ္တြင္ ေအးခ်မ္းမႈႏွင့္ ၾကည္ႏႈးမႈျဖစ္ရသည္။ ကိုယ္ကလည္း အလွဴအတန္းသြားလုပ္မည့္ ခရီးသြားဖို႔ ထြက္လာသည္ဆိုေတာ့ မဂၤလာက်က္သေရရွိျမင္ကြင္းမ်ိဳး ျမင္ရသည္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာလွပါသည္။

၇ နာရီတြင္ ခ်ိန္းဆိုထားေသာ စာအုပ္ဆိုင္မွ စာအုပ္မ်ားကို ကားျဖင့္သယ္၍ ဇတ္ဆိပ္သို႔ေရာက္လာပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ဒလမွ တြံေတးသို႔ လိုင္းကားျဖင့္ စာအုပ္မ်ား တင္၍ ထြက္လာရာ မနက္ ကိုးနာရီေလာက္တြင္ တြံေတးဆိပ္ကမ္းသို႔ ေရာက္ပါသည္။ အသင့္ေစာင့္ၾကိဳေနေသာ အဂါးရြာမွစက္ေလွသမားမ်ား၊ ေက်ာင္းပညာေရးေကာ္မတီဥကၠဌ ႏွင့္ ဆရာမ တစ္ေယာက္အား ေတြ႔ရပါသည္။ ထို႔ေနာက္ စာအုပ္မ်ားကို စက္ေလွေပၚသို႔ေရႊ႕ေျပာင္းျပီး တြ႔ံေတးမွ အဂါးအုပ္စု အဂါးရြာဆီသို႔ ထြက္လာခဲ႔ပါသည္။ လမ္းခရီးစဥ္ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ရာသီဥတု သာသာယာယာႏွင့္ စက္ေလွလည္း ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ရွိပါသည္။

ခရီးစဥ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ သံုးေခါက္ေျမာက္ခရီးစဥ္ျဖစ္ပါသည္။ မအူပင္ခရိုင္၊ အဂါးအုပ္စုရွိေက်းရြာမ်ားမွ မူလတန္းေက်ာင္းမ်ားအား စာအုပ္ႏွင့္ စာေရးကိရိယာမ်ားကို ေစတနာရွင္အလွဴရွင္မ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ ေထာက္ပံ႔ေပးေ၀ ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အဂါးအုပ္စုတြင္ ေက်းရြာငါးရြာရွိပါသည္။ က်ံဳၾကိဳက္၊ အဂါး၊ စကားလြန္း၊ ေညာင္ေခ်ာင္း ႏွင့္ ဘိကလိုင္တို႔ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီေန႔ အဂါးႏွင့္ ဘိကလိုင္ ရြာ မူလတန္းေက်ာင္းမ်ားအား စာအုပ္ႏွင့္ စာေရးကိရိယာ မ်ားလာေရာက္လွဴဒါန္းျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အဂါးကို အရင္၀င္သည္။ အဂါးကိုေရာက္ေတာ့ ေန႔လည္ ၁၁ ခြဲေနျပီ။ ထမင္းစားျပီးမွ အဂါးရြာ အေျခခံပညာမူလတန္း ေက်ာင္းကို သြားပါသည္။ ေက်ာင္းကေလးမွာ မူလတန္းပညာသင္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ စုစုေပါင္း ၁၇၀ ရွိပါသည္။ ေက်ာင္းသာ ၁၇၀ အား စာအုပ္တစ္ေယာက္ ၁ ဒါဇင္၊ ခဲတံ ၁ ေခ်ာင္း၊ ေပတံ ၁ ခု ၊ ခဲဖ်က္ ၁ တံုးစီေပးအပ္ပါသည္။ သူငယ္တန္းေက်ာင္းသားေလးမ်ားအား ေလးေၾကာင္းမ်ဥ္းစာအုပ္ ၄ အုပ္ထပ္ေပးပါသည္။ စတုတၳတန္းေက်ာင္းသားမ်ားအား ေဘာပင္အျပာ တစ္ေခ်ာင္းစီေပးပါသည္။ ေက်ာင္းတြင္ ဆရာ၊ဆရာမ အင္အား ၅ ေယာက္ရွိရာ ဆရာ၊ဆရာမမ်ားအတြက္ ေဘာပင္အနီမ်ားလည္း ေပးအပ္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ဆရာမမ်ားရပ္မိရပ္ဖမ်ားႏွင့္ ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာျပီး အဂါးမွ စကားလြန္းရြာသို႔ ထြက္လာပါသည္။

အဂါးအေျခခံပညာမူလတန္းေက်ာင္း

အဂါးမွ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေလးမ်ား

စာအုပ္မ်ားစီစဥ္ေနပံု

လွဴဒါန္းမည့္ စာအုပ္မ်ား

ကေလးငယ္မ်ား စာအုပ္ယူရန္ တန္းစီေနစဥ္

တစ္ဦးခ်င္းစီအား ေပးေ၀ေနပံု

ေက်ာင္းသံုးစာေရးကိရိယာမ်ား

အဂါးမူလတန္းေက်ာင္းႏွင့္အမွတ္တရ

စကားလြန္းရြာမွ စာအုပ္မ်ားသြားေရာက္လွဴဒါန္းမည့္ ဘိကလိုင္ရြာသို႔ ေျခလ်င္ခရီး ၁ မိုင္ခြဲ သာသာေလာက္ သြားရပါသည္။ ဘိကလိုင္ေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ အားလံုးပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနေသာ္လည္း မနားပဲ စာအုပ္မ်ားအား ခြဲတမ္းခ်၍ တခါတည္းေပးေ၀ပါသည္။ ဘိကလိုင္ အေျခခံပညာမူလတန္းေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေပါင္း ၄၂ ေယာက္ရွိပါသည္။ အဂါးမွာကဲ႔သို႔ စာအုပ္ႏွင့္ စာေရးကိရိယာမ်ား ေပးအပ္လွဴဒါန္းျပီး ေနာက္ ဘိကလိုင္ရွိ အိမ္တအိမ္မွ ေဒသထြက္ မုန္႔ပဲသေရစာမ်ားျဖင့္ ဧည့္ခံေကၽြးေမြးပါသည္။

ဘိကလိုင္ အေျခခံပညာမူလတန္းေက်ာင္း

စာအုပ္မ်ားေပးရန္စီစဥ္ေနပံု

စာအုပ္ေပးေ၀ေနစဥ္

သူဘာမ်ားစဥ္းစားေနပါလိမ္႔...

ဘိကလိုင္မွ ဧည့္ခံေသာ ေဒသထြက္သီးႏွံမ်ား.. း)

ဘိကလိုင္မွ ျပန္လာေတာ့ ညေန ၄ နာရီထိုးေနျပီျဖစ္သည္။ ဘိကလိုင္ႏွင့္ တြံေတး စက္ေလွ ၂ နာရီခန္႔စီးရပါမည္။ အမွန္မွာ ညအိပ္မည္ဟု ရည္မွန္းထားေသာ္လည္း အလုပ္ခြင့္ရက္အခက္အခဲေၾကာင့္ ပင္ပန္းေနသည့္ၾကားမွ ေန႔ခ်င္းျပန္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ စက္ေလွစီးလာရာ အခ်ိန္ ၁ နာရီ သာသာခန္႔ေလာက္တြင္ စက္ေလွ အင္ဂ်င္မွ ေထာက္ခနဲ႔ ျမည္၍ စက္ေလွ ထိုးရပ္သြားပါသည္။ ဘာျဖစ္တာလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ခ်ိန္းျပတ္၍ ေရထဲက်သြားသည္ဟုေျဖသည္။ အခ်ိန္က ညေန ၅ နာရီထိုးေနျပီျဖစ္သည္။ ခရီးက ေနာက္ထပ္ ၁ နာရီစာက်န္ေသးသည္။ သို႔ႏွင့္ အနီးဆံုး က်ံဳလမု ဆိုေသာ ရြာေလးသို႔ ေမွ်ာ၍ ေလွအားကပ္ထားျပီး ထိုရြာမွ ေလွတစ္စီးအား အကူအညီေတာင္း၍ နီးစပ္ရာ တြင္ခံုရွိေသာရြာသို႔သြား၍ ခ်ိန္းအသစ္လုပ္ရပါသည္။ ဘိကလိုင္ရြာမွသူမ်ားကေတာ့ အကယ္၍စက္ေလွျဖင့္ အဆင္မေျပေတာ့ပါက ေရွ႕တစ္ရြာတြင္ တြံေတးထိ ဆိုင္ကယ္လမ္းေပါက္၍ ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ ျပန္ႏိုင္ေၾကာင္း အၾကံျပဳပါသည္။ သို႔ေသာ္ ၁နာရီ အတြင္း ျပင္ဆင္ျပီး၍ က်ံဴလမု မွ ထြက္လာေတာ့ ၆ နာရီ ျဖစ္ေနသည္။ ေနကလည္း အေစာၾကီး၀င္သျဖင့္ အေမွာင္ထုက ခပ္ျမန္ျမန္ေရာက္လာသည္။ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲ ရိုးေလးထဲမွ တြံေတးသို႔ ျပန္လာရာ ည ၇ နာရီေက်ာ္မွ ေရာက္ပါသည္။

တြံေတးေရာက္၍ လိုင္းကားမ်ား မရွိေတာ့ေသာအခါ ဒလဘက္ကမ္းထိ တကၠစီငွားရပါသည္။ ဤသို႔ အဆင့္ဆင့္ျပန္ခဲ႔ရာ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ည ကိုးနာရီခြဲျဖစ္ေနသည္။ လူအနည္းငယ္ ပင္ပန္းေသာ္လည္း ဤခရီးစဥ္ေလးသည္ ေအာင္ျမင္ ပီတီျဖစ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ခရီေလးျဖစ္ခဲ႔သည္။ ဤသို႔ ေက်းရြာငယ္ေလးမ်ားမွ ကေလးသူငယ္မ်ား၏ ပညာေရးကို ေထာက္ပံ႔မႈေပးေသာ လုပ္ငန္းသည္ ေကာင္းမြန္ေသာ လုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ ခ်ိဳ႕တဲ႔၍ ပညာမသင္ႏိုင္၊ စာအုပ္စာေရးကိရိယာ မျပည့္စံု၍ ပညာမသင္ႏိုင္စသည့္ အျဖစ္မ်ားကို မလိုလားပါ။ ထို႕ေၾကာင့္ တက္ႏိုင္သေလာက္ လက္လွမ္းမွီရာ ေဒသမ်ားအား ယခုကဲ႔သို႔ သြားေရာက္ေထာက္ပံ႔ေပးေ၀ခ်င္ပါသည္။ ေထာက္ပံ႔ေပးေ၀ႏိုင္ေအာင္လည္း ၾကိဳးစားပါသည္။ ေစတနာရွင္၊အလွဴရွင္မ်ားကိုလည္းမ်ားစြာ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ေစတနာရွင္မ်ား၏ အလွဴေငြမ်ားမရွိလွ်င္လည္း ျဖစ္လာမည္မဟုတ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ယခုသြားေရာက္လွဴဒါန္းေသာ မအူပင္ခရိုင္ အဂါးအုပ္စုရွိ ေက်းရြာစုစုေပါင္း ငါးရြာမွ ေလးရြာအား ေပးလွဴျပီးျဖစ္သည္။ ထိုအုပ္စု အတြက္ ရြာတစ္ရြာက်န္ေနပါေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုရြာအား လာမည့္ ဒီဇင္ဘာလ တြင္သြားေရာက္ ေပးအပ္လွဴဒါန္းမည္ဟု႔ ေမွ်ာ္မွန္းထားပါသည္။ ေက်ာင္းသားဦးေရ (၁၅၀)ခန္႔ရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပါ၀င္လွဴဒါန္းလိုေသာ ေစတနာရွင္မ်ား ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ဆက္သြယ္လွဴဒါန္းႏိုင္ပါသည္။ မည္ကဲ႔သို႔လွဴဒါန္းခ်င္သည္ကိုပါ ေျပာျပႏိုင္ပါသည္။ ဆက္သြယ္ရမည့္အီးေမးလ္လိပ္စာက mmaung07@gmail.com ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လိုက္ပါႏိုင္ပါသည္။

ထိုကဲ႔သို႔ မိမိတို႔တက္ႏိုင္သေလာက္ ပညာေရးေထာက္ပံ႔မႈလုပ္ငန္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ ကုသိုလ္ျပဳၾကပါဟု တိုက္တြန္းလိုက္ပါသည္။

ဖိုးသူေတာ္ (၁၈.၁၀.၂၀၀၉)