ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ အႏုပညာ

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ အႏုပညာ

အႏုပညာဆိုသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ မ်ားစြာမနီးကပ္သလို မ်ားစြာလည္း မေ၀းကြာပါ။ အေၾကာင္းမူ ကၽြန္ေတာ္သည္ စာအုပ္စာေပမ်ားကို ႏွစ္သက္သည္။ ကဗ်ာမ်ား၊စကားေျပအေရးမ်ား၊အက္ေဆးမ်ား၊ ၀တၳဴတို ရွည္မ်ား၊ ကၽြန္ေတာ္နားလည္ႏိုင္ေသာ ပန္းခ်ီကားမ်ား၊ တျခားေသာ ဖန္တီးမႈ အႏုပညာမ်ား အစရွိသည္တို႔ ကို သေဘာက်သည္။ ဒါကိုပဲ အႏုပညာႏွင့္ မေ၀းဟု ေျပာ၍ရသည္။ တနည္းဆိုျပန္ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ သည္ အႏုပညာရွင္လို႕ ေျပာလို႕ရသူမ်ားလို အႏုပညာဖန္တီးမႈ အားနည္းသည္။ ကဗ်ာဆိုလွ်င္လည္း ခံစားခ်က္သက္သက္မ်ားကို စကားလံုးနည္းစြာႏွင့္သာ ဖန္တီးႏိုင္သည္။ စကားလံုးၾကြယ္၀စြာ နိမိတ္ပံုမ်ားစြာ ျဖင့္ မဖန္တီးတက္ပါ။ ထိုသို႕ခံစားခ်က္ကိုပင္ အႏုပညာေျမာက္စြာ ဖန္တီးထားေသာ ကဗ်ာမ်ား စာမ်ားကို မ်ားစြာႏွစ္သက္သည္။ ၀တၳဴဆန္ဆန္ဆိုလ်င္ စိတ္ကူးထဲမွာပင္ ဇာတ္အိမ္ေလးေဆာက္မိသေလာက္ပဲ ရွိသည္။ စာရြက္ေပၚ ခ်၍ပင္ မေရးမိေခ်။

လူတို႔သည္ မိမိတို႔လက္ခံႏိုင္သေလာက္ကိုပင္ လက္ခံႏိုင္သည္။ ထိုထက္ပို၍ လက္ခံလိုလွ်င္ေသာ္ လည္းေကာင္း လက္ခံမိလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားစြာ ျဖစ္ထြန္းႏိုင္မည္ မဟုတ္ဟုယူဆပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဒါေလးႏွင့္ပင္ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲေတာ့မည္ မည္သို႔မွ် အသစ္ကို ဖန္တီးေတာ့မည္ မဟုတ္ဟုေျပာလိုရင္း မဟုတ္ပါ။ တကယ္ေတာ့ အႏုပညာေျမာက္ျခင္း အႏုပညာျဖင့္ ေနထိုင္ျခင္း အစရွိသည္တို႔ကို ေျပာဆိုေဆြးေႏြးရန္ ကၽြန္ေတာ္သည္ မပိုင္ႏိုင္ပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ထိုကဲ႔သို႕ အစရွိေသာ စကားလံုးမ်ားကို ေသခ်ာ နားမလည္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ထိုကဲ႔သို႕ျပဳမႈေနထိုင္မည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္မည္ကဲ႔သို႔ ေနထိုင္ပါသနည္းဆိုေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြစြာ ေနထိုင္ပါသည္။

အႏုပညာျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း သူမ်ားကို အႏုပညာရွင္ အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ တနည္း သူလုပ္တက္ေသာ အလုပ္ သူ႕ဘ၀အတြက္ လုပ္သင့္ေသာ အႏုပညာအလုပ္ကို လုပ္ေနေသာသူမ်ားဟု လည္းေကာင္း ျမင္ပါသည္။ ထိုသို႕ျမင္ျခင္းမွာ သာမန္ျမင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သာမန္ထက္ပို၍ တနည္းေျပာဆိုလွ်င္ အႏုပညာ ေျမာက္စြာ ေနထိုင္၍ အႏုပညာမွ အႏုပညာဟု၍ မ်က္စိမိတ္ေအာ္မည့္သူမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ ေျပာဆိုႏိုင္ရန္ စကားလံုးမရွိပါ။ မေျပာဆိုတက္ပါ။ အႏုပညာသည္ ဖန္တီးမႈလည္း ပါသလို အႏုပညာရွင္၏ စိတ္သႏၱာန္မွ ထြက္ေပၚလာေသာ ကြန္႔ျမဴးလာေသာ ကိစၥရပ္မ်ားကို ၾကားခံမီဒီယံ တစ္ခု အသံုးျပဳ၍ ေဖာ္ထုတ္ျပသျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အႏုပညာရွင္၏ ဖန္တီးမႈအားႏွင့္ စိတ္သႏၱာန္ကြန္႔ျမဳးမႈေပၚမူတည္၍ မ်ားစြာ ကြဲျပားႏိုင္ပါသည္။ စိတ္သႏၱာန္မွ ဆိုေသာ္လည္း တစ္ခ်ိဳ႕ လုပ္၍ယူထားေသာ အရာမ်ားႏွင့္ ေပါင္းဖက္မည္ဟု ထင္ပါသည္။

ထိုျပင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ မည္သို႕ေသာသူမ်ားကို အႏုပညာရွင္ မည္သို႔သူမ်ားကေတာ့ အႏုပညာရွင္ မဟုတ္ဟူ၍ ေသခ်ာစြာ မခြဲျခားႏိုင္ေသးပါ။ စာေရးဆရာကို အႏုပညာရွင္ဟုေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ စာေရးတိုင္ အႏုပညာရွင္ ျဖစ္မည္ဟု ေျပာဆိုျခင္းသာျဖစ္ပါမည္။ ဆိုလိုသည္မွာ စာေရးရာတြင္ ရသစာေပ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္။ ရသစာေပ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မည္။ သမိုင္း ၊ ဇီ၀ေဗဒ ၊ မႏုႆေဗဒ၊ ဘူမိေဗဒ ၊ ဥပေဒ၊ စီးပြားေရး ၊ေဆးပညာ ၊ နည္းပညာ အစရွိေသာ ပညာရပ္ဆိုင္ရာမ်ား ေရးသား လွ်င္လည္း ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေရးသားေသာသူမ်ားကို အႏုပညာရွင္ဟု ေခၚ၍ရမည္ မဟုတ္ဟုထင္ပါသည္။ ပန္းခ်ီဆရာသည္ အႏုပညာရွင္ျဖစ္ပါသည္။ ဒီဇိုင္းဆရာသည္လည္း အႏုပညာရွင္ ျဖစ္ေပေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ကားနံပါတ္ေရးျခင္း၊ ဆိုင္ခန္း အိမ္ခန္းမ်ား ဆိုင္းဘုဒ္ ေရးသားသူသည္ အႏုပညာ ရွင္ဟု ေျပာ၍ရမည္မဟုတ္ပါ။ တနည္းဆိုေသာ္ ဖန္တီးမႈႏွင့္ စိတ္သႏၱာန္မွကြန္႔ျမဴးမႈကို အရင္းခံ၍ လုပ္ေဆာင္တက္၊ေဖာ္ျပတက္ေသာ သူမ်ားကို အႏုပညာရွင္ ဟု ေျပာ၍ရမည္ထင္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ဘ၀တြင္ အႏုပညာရွင္ဟု ေျပာ၍ရေသာ တနည္း အႏုပညာလုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးေၾကာင္းျပဳ ေသာသူမ်ားႏွင့္ မ်ားစြာ မေပါင္းဘူးပါ။ အဆိုေတာ္၊ စာေရးဆရာ၊ ပန္းခ်ီဆရာ အစရွိသျဖင့္ သာမန္သိကၽြမ္းသူ မ်ားသာ ရွိေသာေၾကာင့္ အႏုပညာရွင္ဟု ေျပာဆိုလို႔ရမည္သူမ်ားႏွင့္ သူတို႔၏ဘ၀ေနထိုင္ပံုကို ေသခ်ာမသိပါ။ သာမန္အခ်ိန္တြင္ သာမန္သာေနထိုင္မည္ဟု ယူဆပါသည္။ အႏုပညာအလုပ္လုပ္ေနေသာအခ်ိန္ အႏုပညာ ဇ်န္၀င္စားေနေသာ အခ်ိန္ဆိုလွ်င္ေတာ့ သာမန္ထက္ပိုမည္ဟု ထင္ပါသည္။

ကဗ်ာမ်ား၊ ပန္းခ်ီမ်ား၊ စာမ်ားကို ဖတ္ရႈ႕ၾကည္ရႈ႕ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ႏိုင္မႈ ကၽြန္ေတာ္ျမင္သြားေသာ အျမင္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ခံႏိုင္မႈႏွင့္သာ ကၽြန္ေတာ္တိုင္းတာပါသည္။ ဖန္တီးထားေသာ အႏုပညာရွင္ ေပးခ်င္ေသာ ျပခ်င္ေသာ ေျပာခ်င္ေသာ အရာကို ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္အဆင္ေျပသလိုသာ ရႏိုင္ပါသည္။ အတင္းအက်ပ္ၾကီး လုပ္၍မရေသာ အရာမ်ားျဖစ္သည္။ တနည္းဆိုေသာ သာမန္လူခ်က္ခ်င္းသိႏိုင္ေသာ ကိစၥမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံ၍ မရ မသိဘူးဆိုလွ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္၏ အသိဥာဏ္တိမ္မႈသာ ျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။ ကၽြန္ေတာ္ မသိပါပဲႏွင့္ ေကာင္းပါသည္၊ ေကာင္းလိုက္တာ၊ ဘယ္လို ဘယ္ပံုဆိုသည္ကို မေျပာဆိုတက္ပါ။ ေျပာဆိုမည္ဆိုလွ်င္လည္း ျမင္းထိန္းငတာလို ငျဖီးသာျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ အႏုပညာ ဂီတ ႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္လည္း အနည္းေတာ့ သူမ်ားထက္စာလွ်င္ ေ၀းကြာပါလိမ္မည္။ ဂီတကို မခံစားတက္လို႔ေတာ့ ဟုတ္လိမ္႔မည္ မဟုတ္ပါ။ ဂီတ ဆိုသည္ကို တိရစၦာန္မ်ားပင္ ခံစားႏိုင္စြမ္းရွိမည္ဟုထင္ပါသည္။ တနည္းဆိုေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဆူညံေပါက္ကြဲလြယ္ေသာ သီခ်င္းမ်ားႏွင့္ သဟဇာတ ျဖစ္ေသာသူ မဟုတ္ပါ။ ေအးစက္စက္ဆိုလွ်င္လည္း သည္းခံကာနားေထာင္ႏိုင္စြမ္းေတာ့ ရွိပါသည္။ သာမန္ရိုက္ခ်က္မ်ားႏွင့္သာ တီးေသာ ဂီတမ်ားႏွင့္ ဖန္တီးမႈမ်ားႏွင့္ ပိုမို၍ သဟဇာတ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုျပင္လူတို႔ တီးခက္ေသာ အႏုပညာပစၥည္းမ်ားမွ ထြက္ေသာ အသံမ်ားကို မ်ားစြာသေဘာက်ပါသည္။ ေလ့လာမႈအားနည္း၍ လူတီးခက္ေသာ မ်ားစြာေသာ အႏုပညာပစၥည္းမ်ားကို နားမေထာင္ဘူးေသာ္လည္း နားေထာင္ဘူးသမွ် ဗံု၊ ပတၱလား၊ ေစာင္းမွ စ၍ မဒလင္၊ ဂစ္တာ ၊ တေယာ၊ စႏၷယား ႏွင့္ တီး၀ိုင္းသံမ်ားထိ ႏွစ္သက္ပါသည္။ ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနျပီဆိုလွ်င္ေတာ့ အေျခအေန အခ်ိန္အခါအရသာ လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိျပီး သာမန္ဆိုလွ်င္ေတာ့ လက္ခံႏိုင္စြမ္းမရွိပါ။

အထက္ေဖာ္ျပပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ တသီးပုဂၢိဳလ သိျမင္မႈသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။ မည္သို႔ေသာ အႏုပညာ အလုပ္ျဖင့္ သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈျပဳေနသူမ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ားကို ေျပာဆိုျခင္းမဟုတ္ပါ။ တစ္ခါတစ္ရံစဥ္းစားမိသည္မ်ားကို ေရးျခင္းသာျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ အႏုပညာမွာ အနီးၾကီး မဟုတ္သလို မေ၀းေသးသည္ဟု ေျပာလို႔ရပါသည္။

ဖိုးသူေတာ္

၀၁.၁၀.၀၉

၂နာရီ ၄၉ မိနစ္။

photo source : Internet