ဆရာသစၥာနီႏွင့္ စကားစျမည္း

ဆရာသစၥာနီႏွင့္ စကားစျမည္း

ကၽြန္ေတာ္တို႔လူငယ္ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ားႏွင့္ ဆရာသစၥာနီ တခုေသာ မိုးဖြဲဖြဲ ညေနခင္းတြင္ ခပ္ေလွာင္ေလွာင္ လၻက္ရည္ဆိုင္တစ္ခုတြင္ ဆံုမိၾကသည္။ ဆရာ၏ ပံုသ႑ာန္မွာခင္မင္ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာ ပံုျဖစ္ပါသည္။ ေတြ႔ဆံုျပီး အဓိကေျပာျဖစ္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ စာေပစီးေမွ်ာမႈႏွင့္ ကဗ်ာမ်ား ကြဲျပားမႈတို႔ျဖစ္ပါသည္။ ယေန႔ေခတ္ တိုးတက္လာေသာ အင္တာနက္ အသံုးျပဳမႈမ်ားလည္း အနည္းငယ္ပါ ပါသည္။ စာေပသမားပီသေသာ ဆရာက စာေပသေဘာတရားမ်ားကို သူ႕၏ အျမင္ႏွင့္ေတာက္ေလွ်ာက္ေျပာသြားပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး ၾကားသိရသည္မွာ ေကာင္းလွပါသည္။ ဆရာ၏ မာန္မာန ကင္းမဲ႔ေသာ စကားလံုးမ်ားႏွင့္ အျပဳအမႈအေျပာအဆုိ မ်ားကိုလည္း သေဘာက်ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုလည္း ခ်ာတိတ္ေတြ ဆိုပီေတာ့လည္း မထင္သည့္ပံုျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ျပန္လွည္ေျပာဆိုခ်က္မ်ားကိုလည္း ေသခ်ာနားေထာင္ျပီး ေျပာပါသည္။ တခ်ိဳ႕ေသာ ကဗ်ာႏွင့္ဆိုင္ေသာ အေတြးသစ္မ်ားကိုလည္း ခ်ျပသြားပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳက္ေသာ တစ္ခုမွာ ဆရာ လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္၃၀ ေလာက္က ဖန္တီးခဲ႔ေသာ ပါေဖာ့မန္႔အက္ တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ေခါင္းစဥ္မွာ ကဗ်ာကိုကိုယ္တိုင္ဖန္တီးျခင္းဟု႔ျဖစ္ပါသည္။ ၂ ေပ ပတ္လည္ သစ္သားတံုးမ်ားကို ေလးေထာင့္တုန္းမ်ားျဖစ္ေအာင္ ပထမလုပ္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ အံစာတုန္းမ်ားလို ျဖစ္ေအာင္ ေဘးေစာင္းမ်ားကို ပြတ္စားျပစ္လိုက္ပါတယ္။ ထိုအံစာတုန္းမ်က္ႏွာျပင္မွာ ေပၚမွာ စကားလံုးမ်ား ေရးထားျခင္းျဖစ္ သည္။ ထိုကဲ႔သို႔ စာလံုးမ်ားပါေသာ အံစာတုန္းေပါင္း ၂၂ တုန္းကို ဇလားတစ္ခုထဲ ထည့္၍ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကဗ်ာဖန္တီးျခင္သူက ဇလားကိုမကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ သြန္ခ်လိုက္လွ်င္ စကားလံုးမ်ားႏွင့္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ေပၚ လာမည္ကို ရည္ညႊန္းျခင္းျဖစ္သည္။

အဲ႔ဒီေန႔က ကဗ်ာဆရာမ်ားႏွင့္ သူတို႔၏ကဗ်ာအျမင္မ်ားကို ဆရာသစၥနီက သူ႔၏ အျမင္မ်ားႏွင့္ သံုးသက္ေျပာဆိုသြားပါသည္။ စာေပေရးသားျခင္းအေပၚ ဆရာမရွိေသာ ဆရာ သစၥာနီက ပုဂၢိဳလ္စြဲ မရွိပဲ သံုးသက္ေျပာဆိုခ်က္မ်ားမွာ ေကာင္းမြန္လွပါသည္။ ဆရာသစၥာနီႏွင့္ ပထမဆံုးအၾကိမ္ေတြ႔ဆံုးဖူးျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေပမဲ႔ သူ၏စာမ်ားကို ဖတ္ဖူးသည္မွာ ၾကာပီျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဆရာသစၥာနီ၏ အျခားအရာမ်ားႏွင့္ လူ ဆိုသည့္ စာအုပ္ကို သေဘာက်ပါသည္။

လူငယ္လူရြယ္မ်ား ထိုသို႔ စာေရးဆရာမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဟာေျပာပြဲမ်ား မ်ားမ်ား လုပ္ႏိုင္လ်င္ျဖင့္ ေကာင္းမြန္ပါသည္။ စာေရးဆရာမ်ားကလည္း သူတို႔၏ အေတြးအျမင္မ်ားကို ေ၀ငွႏိုင္သည္။ လူငယ္မ်ားမွာလည္း အေတြ႔အၾကံဳ သေဘာတရားမ်ားကို နားလည္သေဘာေပါက္ႏိုင္ပါသည္။ စာေပခ်စ္စိတ္မ်ားလည္းတိုးပြားလာႏိုင္ပါသည္။ ဆရာေျပာသလို ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စာေပအဆင့္အတန္းကို ႏိုင္ငံတကာကို ဘယ္လိုထိုးေဖာက္လဲ ဆိုတဲ႔ အေတြးမ်ားႏွင့္ လက္ေတြလုပ္ေဆာင္မႈမ်ားလည္း ျဖစ္ထြန္းလာႏိုင္ပါသည္။ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံ၏စာေပအဆင့္အတန္းသည္ လက္ရွိလူငယ္မ်ားႏွင့္ မ်ားစြာသက္ဆိုင္ေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူငယ္မ်ားမ်ားစြာ ၾကိဳးစားရန္လိုအပ္ပါသည္။

ဖိုးသူေတာ္ ( ၁၁-၉-၀၈)