ခ်စ္သူ

ခ်စ္သူ....

အစရွိရင္အဆံုးရွိတယ္တဲ့....

ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ငါ့အတိတ္ကို

အစၿပန္ဆြဲထုတ္ေတာ့

ဘ၀ဟာ သုညၿဖစ္လို့ပါလား....

တကယ္ေတာ့...

တည္ၿငိမ္စၿပဳေနတဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားကို

ခလုတ္တိုက္မိတဲ့ မင္းရဲ့အၿပံဳးတစ္ခ်က္ေၾကာင့္

ငါဟာ ထြက္ေပါက္မဲ့ခဲ့ရၿပီေလ....

ၿပံဳးေတာ့ၿပံဳးပါ....မမုန္းလိုက္ပါနဲ့ေနာ္....

ခံစားမႈေၾကာင့္ ၿဖစ္ေပၚလာတဲ့

ငါ့ကဗ်ာအပိုင္းအစေတြက

အေတာ့္ကို ကာရံမဲ့ေနသလား....

ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေလ...

ေနပူပူမွာ အရိပ္မဲ့တာေလာက္ေတာ့....

ခရီးေပါက္ေအာင္ ေလ်ွာက္နိဳင္ပါေသးတယ္...

၀န္ခံပါတယ္ခ်စ္သူ....

မင္းအၿပံဳးေၾကာင့္လည္း အိမ္မက္ေတြအမ်ားၾကီးမက္မိပါတယ္.....

ဒါေပမယ့္...

စိတ္ကူးအိမ္မက္တိုင္းဟာ...

မၿဖစ္ေပၚလာနိဳင္သလို....

ပ်က္စီးေပ်ာက္ ကြယ္ဖို့ဟာလည္း

လြယ္ကူလြန္းပါတယ္.......

နင့္အတြက္ေႀကာင့္ ငါ...

အငိုမ်က္လံုး..အၿပံဳးမ်က္နွာနဲ့သာ...

လွည့္ၿပန္ခဲ့ရမယ္ဆိုရင္လည္း...

နင့္ကို..

ငါ့ ဘာသာတစ္ေယာက္ထဲလည္း

ေမတၱာရွိေနနိဳင္တယ္မဟုတ္လို့...

ေတြးမိၿပန္တယ္...

အဆံုးမွာေတာ့...

အသိတစ္ခုရဲ့...ေနာက္ဆံုးမ်က္ရည္ေတြပဲၿဖစ္ပါေစေတာ့.....

အလြမ္းသစ္...

သီဟေရးတဲ႔ ေနာက္တစ္ပုဒ္ပါ.

သူေတာ္(၂၆.၉.၀၈)