Monday, May 26, 2008

ဒုတိယေျမာက္ ဘိုကေလး ခရီးစဥ္

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘေလာ့ဂါ ေမာင္ႏွမမ်ား ဒုတိယ အၾကိမ္ေျမာက္ ဘိုကေလးသို႔ ထပ္မံသြား ေရာက္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား ရရွိထားေသာေၾကာင့္ သြားမည့္ေနရာ ႏွင့္ လွဴဒါန္းရမည့္ ပစၥည္းမ်ားအား စံုလင္စြာ ယူေဆာင္သြားပါတယ္။ လွဴဒါန္းမႈ ပစၥည္းမ်ားမွာ ႏိုင္ငံတကာမွ ေစတနာရွင္မ်ား ေပးပို႔ေသာ အလွဴေငြ မ်ားမွ ၀ယ္ယူ လွဴဒါန္းျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စုစုေပါင္း အိမ္ေထာင္စု ၂၀၀ေက်ာ္ စာအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားေရာက္လွဴဒါန္းမဲ႔ ေက်းရြာငယ္ေလးဟာ ဘိုကေလးျမိဳ႕မွ ေရလမ္းျဖင့္ အသြားအျပန္ ၆ နာရီခန္႔ သြားရပါတယ္။ အိမ္ေထာင္စု စုစုေပါင္း ၂၀၀ နီးပါခန္႔ရွိေသာပါတယ္။ ရြာငယ္ေလးမွာ ခရစ္ယာန္မ်ား ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မ်ား စုေပါင္းေနထိုင္ေသာ ရြာငယ္ေလးျဖစ္ပါတယ္။ ရြာငယ္ေလးမွ မည့္သည့္ ေစတနာရွင္မ်ားမွ လာေရာက္ျခင္းမရွိေသာ ရြာငယ္ေလးျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ဟာ ေမလ ၂၃ ရက္ေန႔ မနက္ ၈ နာရီ ၃၅ မိနစ္တြင္ ရန္ကုန္ ဆံုရပ္မွ စတင္ထြက္ခြာပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တြံေတး ေဒးဒရဲ လမ္းဘက္က သြားပါတယ္။ ၁၁ နာရီေက်ာ္ေလာက္မွာ ေဒးဒရဲ ျမိဳ႕ကိုေရာက္ပါတယ္။ ခဏ နားျပီး ထမင္းစားပါတယ္။ ျပီးဆက္လက္ထြက္ခြာခဲ႔ပါတယ္။ လမ္းေဘးတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ ေရစို၍ ပ်က္စီးေနျပီ ျဖစ္ေသာ စပါးမ်ားကို ေနလွန္းထားတာေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ေတြ႔ရပါတယ္။ လမ္းေဘး၀ဲယာတင္မကပဲ လမ္းမေပၚမ်ားမွာပါ တက္ျပီးလွမ္းထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ဟာ ေန႔လည္ ၂ နာရီေက်ာ္တြင္ ဘိုကေလးျမိဳ႕သို႔ေရာက္ရွိခဲ႔ပါတယ္။ ထိုေနာက္ ေခတၱတည္းခိုမည့္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတြင္ လွဴဒါန္းမည့္ ပစၥည္းမ်ားအား ခ်ပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ အားလွဴဖြယ္ ပစၥည္းမ်ားကို ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပါတယ္။ ထိုေနာက္ ခဏနားျပီး ေနာက္တစ္ေန႔အတြက္ အစီအစဥ္မ်ားကို ေဒသခံမ်ားႏွင့္ေရာ ဆရာေတာ္ ႏွင့္ပါ ေဆြးေႏြးၫႇိႏႈိင္းပါတယ္။ သြားရမည့္ ရြာမွာ အကူအညီလိုအပ္ေနေသာ ဘိုကေလးျမိဳ႕ႏွင့္ အသြားအျပန္ ေရလမ္း ၆ နာရီခန္႔သြားရမည့္ ေနရာတြင္ တည္ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လိုအပ္ေသာ စက္ေလွကို ငွားရမ္းရပါတယ္။ ခရီးစဥ္အတြက္ အားလံုးစီစဥ္ျပီးသည္ ႏွင့္ ေရမိုးခ်ိဳးျပီး နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၄ နာရီ ခြဲေနပါပီ။ ဆရာေတာ္၏ အကူအညီေၾကာင့္ ေနရထိုင္ရတာ အားလံုးအဆင္ေျပပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔အဖြဲ႔ ေရခ်ိဳး ျပီးေနာက္ ျမိဳ႕ထဲသို႔ ထြက္လာခဲ႔ၾကပါတယ္။ ျမိဳ႕ထဲတြင္ လည္ပတ္ျပီးေနာက္ ေနာက္တစ္ေန႔ အိပ္ရာေစာေစာ ထရမည္ျဖစ္သျဖင့္ တည္းခိုရာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသို႔ ျပန္လာခဲ႔ၾကပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ ( ၂၄.၅.၀၈) ရက္ေန႔တြင္ေစာေစာထျပီး ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ ဘာညာက ျမိဳ႕ထဲသြားျပီး စီစဥ္စရာ ရွိတာမ်ား စီစဥ္ပါတယ္။ က်န္သူမ်ားက အထုပ္အပိုးမ်ားကို စက္ေလွေပၚသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းသယ္ယူေနၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႕ဟာ မနက္ ၈ နာရီ တိတိမွာ ဘိုကေလးျမိဳ႕မွ စတင္ ထြက္ခြာခဲ႔ပါတယ္။ ေလွေပၚတြင္ ေနရာခ်ထားျပီးသည္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ တို႔အဖြဲ႔ဟာ အသက္ကယ္ ေရကူး၀တ္စံုမ်ား ၀တ္ဆင္လိုက္ၾကပါတယ္။ ေရမွ မကူးတက္ၾကတာကိုး။ ရာသီဥတု ကလည္းသာသာယာယာပါ.. လႈိင္းေလမ်ားက လည္းျငိမ္သက္ေနပါတယ္။ ျမစ္က က်ယ္ပါတယ္။ေရထဲမွာ ေဗဒါေတြကလည္း ဟိုမွသည္ ေမ်ာေနပါတယ္။ ဂဏာန္းငယ္ေလးမ်ားမွာလည္း ေရထဲတြင္ ကူးခတ္ေနၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေလွမွာ သာသနာ အလံေလးမ်ား တပ္ထားပါတယ္။ အလံမ်ားမွာလည္း ေလထဲတြင္ တလြင့္လြင့္ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ျမစ္ကမ္းပါး တစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ ျပိဳလဲေနေသာ သစ္ပင္မ်ား၊ အမိုးအကာ မရွိေတာ့ ေသာ တဲငယ္ တဲၾကီးမ်ား၊ ထီးေတာ္ေတြ မရွိေတာ့ေသာ ဘုရားေစတီမ်ား၊ ပ်က္စီးေနေသာ ဆန္စက္မ်ား ႏွင့္ မုန္တိုင္းဒဏ္ သင့္ထားေသာ ျမင္ကြင္းမ်ားက ျပည့္ႏွက္လို႔ ေနပါတယ္။ ေလွေပၚမွာ ကိုက္တက္ေသာ ပုရြက္ဆိတ္ေကာင္ အမဲေလးေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အဖြဲ႕ ထုိအေကာင္ေလးမ်ားႏွင့္ ရန္ျဖစ္ရေသးပါတယ္။

ေဒသခံ ဦးေလးၾကီးေတြ အေျပာအရ ျမစ္ကမ္းပါး တစ္ေလွ်ာက္မွာ ရြာေတြ ၁၂ ရြာေက်ာ္ေလာက္ ရွိျပီး အဲ႔ဒီမွာ လူေတြ အေသအေပ်ာက္မ်ားတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ အဲ႔ဒီဘက္ေတြ သြားၾကည့္ရင္ လူေသအေလာင္းေတြနဲ႔ အရိုးေတြကို ခုထိေတြ႔ေန ႏိုင္ေသးတယ္ဟု႔ေျပာပါသည္။ လမ္းမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူေသအေလာင္း ေလး ငါးေလာင္း ေလာက္ကိုေတြ႔ခဲ႔ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕အေလာင္းမ်ားမွာ ကမ္းစပ္တြင္ သစ္ကိုင္းႏွင့္လက္ ခ်ိတ္မိျပီး ေသေနသည္မ်ား ျဖစ္သည္။ နာမည္ေက်ာ္ မိန္းမလွ ကြၽန္းမွာလည္း အစ္ဆစ္လိုမိုးမ်ိဳး ရြာသြန္းလိုက္ေသာေၾကာင့္ သစ္ပင္မ်ားမွာ ေခ်ာက္ေသြ႕ေနပါတယ္။ ေမ်ာက္တစ္ရာ ဘုရားကိုလည္း လွမ္းျပီး ဖူးေျမာ္လိုက္ရပါေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ တို႔စက္ေလွဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သြားမည့္ ရြာေလးသို႔ ဆိုက္ေရာက္လာပါတယ္။ ရြာမွ က်မ္းမာေရးတာ၀န္ခံ ႏွင့္ အရင္ဆံုးေတြ႔ျပီး စကားေျပာၾကပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ ရြာဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းသို႔ သြားပါတယ္။ စက္ေလွေပၚက ပစၥည္းမ်ားကို ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသို႔ ေရွ႕ဦးစြာေရႊ႕ေျပာင္းပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ ဆရာေတာ္အား သကၤန္မ်ား ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပါတယ္။ ျပီးေနာက္ ေက်းရြာ တာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ကိုရင္ၾကီး တစ္ပါး၏ အစီအစဥ္ျဖင့္ ရြာသူရြာသားမ်ား အား အိမ္ေထာင္စုအလိုက္ တန္းစီးခိုင္းျပီး ပစၥည္းမ်ား ေပးအပ္ပါတယ္။ စုစုေပါင္း အိမ္ေထာင္စု ၂၀၀ နီးပါ ( လူဦးေရး ၉၀၀ ) ကိုေပးအပ္ႏိုင္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ သီးသန္႔သံုး ပစၥည္းမ်ားကိုလည္း ေပးအပ္ခဲ႔ပါတယ္။ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္လည္း ၾကိဳတင္စီစဥ္ထားတဲ႔ အတိုင္း ေပးေ၀ခဲ႔ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႕ဟာ ညေန ၂ နာရီေက်ာ္တြက္ အဆိုပါ ရြာေလးမွာ ျပန္လာခဲ႔ၾကပါတယ္။ အခ်ိန္မွီေလးပါခင္ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စက္ေလွ ထြက္ျပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အဲ႔ဒီရြာေလးဘက္မွာ မိုးေတြ သည္းၾကီးမည္းၾကီးရြာေနတာကို ျမင္လိုက္ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ အျပန္လမ္းမွာေတာ့ တေနကုန္ ပင္ပန္းထားေသာေၾကာင့္ အိပ္ျပီလိုက္လာပါတယ္။ ေခတၱအိပ္စက္ျပီးေနာက္ ျပန္ထလာျပီး သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ စကားစျမည္းေျပာကာ လိုက္ပါလာပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႕ဟာ သတ္မွတ္ထားေသာ အခ်ိန္အတိုင္း ဘိုကေလးျမိဳ႕သို႕ ညေန ၅ နာရီ ၁၀ မိနစ္တြင္ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလို႔ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သြားခဲ႔ေသာ ရြာေလး၏ အနီးအနားတြင္လည္း ယခုထိ အကူအညီမ်ားလို အပ္ေနေသးေသာ ရြာမ်ားရွိေၾကာင္းကို စံုစမ္းေမးျမန္းလာခဲ႔ပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္သြားရန္ တိုင္ပင္ၾကပါတယ္။ ယခုလို သြားေရာက္ လွဴဒါန္းေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာ ႏိုင္ငံတကာမွ ေစတနာရွင္မ်ား၏ ေစတနာ ဒါနမ်ားျဖစ္ျပီး ထိုသူမ်ားအား ဒုကၡသည္မ်ားကိုယ္စား အထူးေက်းဇူးတင္ မိပါသည္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႕တြင္ ပါ၀င္ၾကသူမ်ားမွာ ကြၽန္ေတာ္၊ ကိုေဂါက္၊ ေရာင္းသူ ၊ ဘာညာ ႏွင့္ ၀င္းေဇာ္ထိုင္ တို႔ျဖစ္ၾကပါသည္။

ကြၽန္ေတာ္တို႕ သြားေရာက္လွဴဒါန္းေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါသည္။

Per Person
1- Steel Bowl 1 ps
2- Spoon 1 ps
3- I bar of Soap 1 ps
4- Bath Soap 1 ps
5- Tooth Paste 1ps
6- Tooth Brush 1 ps
7- Slipper 1 ps
8- Clothes 1 ps
9- Medicine (Cold Tablets, Hansaplus, Dehydration Salt)

10- Candle 1 pack
11- Gas- Lighter 1 pack
12- Detergent 1 pack
13- Sardines 2 box
-------------------------------------


**Others Things included are
200 monk robes
Sanitary Napkins and Underwear for Women
Milk Powder for children
Doctors prescribed Medicine.

The estimate is million kyats.

ပစၥည္းစာရင္းမ်ား မွာ ကိုဘလာေဂါက္ ဆီမွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

သြားေရာက္ လွဴဒါန္းမႈ မွတ္တမ္ဓာတ္ပံုမ်ားအား ကိုဘလာေဂါက္ဘေလာ့ဂ္္ တြင္ၾကည့္ႏိုင္ပါသည္ခင္ဗ်ား…

ေမာင္ဖိုးသူေတာ္ ( ၂၆.၅.၀၈)

2 comments:

Han Thit Nyeim said...

ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ဆက္လက္အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႕ပါေစ

sandar said...

သာဓုေခၚပါတယ္၇ွင္ . ေကာင္းေသာလုပ္ငန္းေလးေတြကို လုပ္ေဆာင္နိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို အားက်မိပါတယ္။ က်မဆို စိတ္ရွိရင္ေတာင္ မျဖစ္နုိင္တဲ့ အခြင့္အေရးေလးေေတြပါရွင္ ။ ခုလုိ အမ်ားအက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းေတြကို ဒီထက္မက ဆထတိုးပြားစြာလုပ္ေဆာင္နုိင္ပါေစ။