ငါ႔ကိုငါျမင္ျခင္း

ငါ႔ကိုငါျမင္ျခင္း

စၾကာ၀ဠာၾကီး အေၾကာင္းမသိခဲ႔သလို

မင္းအေၾကာင္းလည္း မသိခဲ႔ဘူး..

ဒါေပမဲ႔..

ၾကယ္ေတြ ေၾကြလို႔ လက္ခနဲ႔ျဖစ္သြားတာထက္

မင္းမ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ ကို ဆုေတာင္းတယ္။

အသံမဲ႔ တိတ္ဆိတ္ျခင္းထက္

စပီကာေတြ ေအာ္ဟစ္တာကို

လိုလားခဲ႔တယ္။

ရက္ပ္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္က စာသားေတြလို

ဟိုဘက္ တိုးတိုးျပီး ကၾကည့္ခ်င္တယ္။

ဇင္ေယာ္ေတြ ျမင္ရျပီ..

ကမ္းေျခနဲ နီးနီးလာျပီ..

မင္းအသံ ၾကားေနရျပီ….

လိႈင္းေတြ အေ၀းက ေျပးေျပးလာေနတယ္..

ကမ္းေျခကေတာ့ သူ႕ဟာသူ ခပ္ေအးေအးပဲ..

မုန္တိုင္းထန္မဲ႔ အခ်ိန္ေတြ

မလာေသးခင္ ေလျပည္ေတြ တိုက္ေနတက္တယ္..

မုန္တိုင္းစဲသြားရင္လည္း ေလျပည္ေတြ လာဦးမွာ..

တကယ္ေတာ့..

မုန္တိုင္းဆိုတာ ေလျပည္ၾကားက

နတ္မိစၦာၾကီးပဲ…

ငါ႕အသက္၀ိၪာည္ကို လာယူလည့္ပါ

အနာဂတ္ေတြ မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး..

အသက္ရႈဖို႔ ခဲယဥ္းေနတယ္

အေ၀းက အသံသဲ႔သဲ႔ၾကားေနရတယ္..

ဘာျဖစ္လို႔ ေခါင္းေလာင္းသံေတြတိုးသြားတာလည္း

ျမစ္ထဲက တံငါအိုက ကြန္ပစ္မပ်က္ပါဘူး..

ငါ… ေရလိုပဲ ေပ်ာက္သြားတယ္..

ျငိမ္းခ်မ္းျပီးေပါ႔……….။ ။

နက္ဖန္ေတြဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရွိသူေတြ ရဲ႕ အိပ္မက္မဟုတ္တဲ႔ အိပ္ယာထ လက္ေဆာင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

သူေတာ္ ( ၁၀.၆.၂၀၀၉)

၁၈ နာရီ ၀၃ မိနစ္..