ေအာက္တြင္ေရးသားေဖာ္ျပထားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ က်ေတာ္ ကိုယ့္ဟာကို စာအုပ္ဖတ္ၿပီး က်ေတာ္ အျမင္နဲ႔ သံုးသပ္ခ်က္မ်ားကို ေရးသားေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ စာေရးဆရာမ်ားႏွင့္တကြ မည္သူမည္၀ါကိုမွ ေျပာဆိုေရးသားေဖာ္ျပျခင္းမဟုတ္ပါေၾကာင္း ေလးစားစြာ အသိေပးအေၾကာင္းၾကားအပ္ပါသည္။ စာအုပ္မ်ားအျမည္း သေဘာရယ္ အျမင္ရယ္ကို ႐ိုး႐ိုးသားသားေရးသားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဖိုးသူေတာ္
ေျမြေျခသံႏွင့္မမ
ေျမြေျခသံမွာ စာေရးဆရာက သာမန္ေတာရြာေလးကေန ရန္ကုန္လာျပီး ေက်ာင္းတက္ရင္း အလုပ္လုပ္၊ အလုပ္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းတက္တဲ႔ ကိုခ်စ္ထူးဆိုတဲ႔ လူကို ဇာတ္ေကာင္အျဖစ္ထားထားတယ္။ ဒီလူ႕မွာ ေမြးကတည္း အေမပဲရွိတယ္။ အေဖက သူ႕ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္မွာပဲ ဆံုးသြားခဲ႔တယ္။ အေမကလည္း ဒီလူ ခပ္ငယ္ငယ္မွာ ေသသြားတယ္။ အဲ႔ဒီေတာ့ က်ေတာ္အထင္ ေမတၱာေတာ့ ငတ္ရွာမွာပဲ။ အေတြးအေခၚကလည္း တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္တယ္။
ဇာတ္လမ္းကေတာ့ ရန္ကုန္မွာ သက္ၾကီးညေက်ာင္းတက္ျပီး ၁၀ တန္းေျဖတယ္။ အခန္းထဲက ေကာင္မေလးကို ၾကိဳက္တယ္။ စာေပးတယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း လက္ခံသေယာင္ေယာင္ျပတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေကာင္မေလး တျခားသင္တန္းတစ္ခု ေျပာင္းတက္ေတာ့ သူက်န္ခဲ႔တယ္။ အဲ႔ဒါနဲ႔ လိုက္ေတြ႕တယ္။ တစ္ခါအေတြ႕ ခံျပီးေတာ့ ထပ္အေတြ႕မခံေတာ့ဘူး။ အသည္းေတြဘာေတြ ကြဲသြားတယ္။ ပထမဦးဆံုးဆိုေတာ့။ ဒါနဲ႔ သူတို႔ေနတဲ႔ တန္းလ်ားေအာက္ထပ္က ခ်ာတိတ္မ တစ္ေယာက္နဲ႔ ထပ္ၿငိတယ္။ အေျခအေနအရပ္ရပ္ေၾကာင့္ ခ်ာတိတ္မေလးကို သူယူလိုက္ရတယ္။ လင္မယားသာ ျဖစ္သြားေပမဲ႔ သူစိတ္ထဲေတာ့ သူ႕ဟာသူ လူပ်ိဳထင္ေနတုန္းပဲ။
မေအာင္ေသးတဲ႔ ၁၀ တန္းကို ထပ္တက္တယ္။ တက္ရင္းနဲ႔ ေက်ာင္းမွာ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ ၿငိတယ္။ သူ႕ဟာသူ လူပ်ိဳဆိုတာ ဖုံးထားတယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း မသိေတာ့ မစြတ္ခင္ကတည္း ညြတ္ခ်င္ခ်င္ဆိုေတာ့ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ဒီကိစၥကို အိမ္က မိန္းမ မသိဘူး။ ေကာင္မေလးက မယားရွိမွန္း သိသြားေတာ့ ခြာလိုက္တယ္။ ကိုခ်စ္ထူးလည္း ၁၀ တန္းေအာင္ လုပ္သားေကာလိပ္ဆက္တက္ျပီး ဥပေဒဘြဲ႕ေလး ရတယ္။ ဥပေဒ၀န္ထမ္းအျဖစ္ အညာၿမိဳ႕ေလး တစ္ခုကို ေျပာင္းရတယ္။ အလုပ္အေၾကာင္းျပၿပီး ဇနီးနဲ႔ သမီးကို ရန္ကုန္မွာပဲ ထားခဲ႔တယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အညာၿမိဳ႕ေလးမွာ တာ၀န္က်တုန္း မိန္းမ တစ္ေယာက္နဲ႔ ၿငိတယ္။ မုဆိုးမ တစ္ေယာက္ပါ။ မုဆိုးမက ေသသြားတဲ႔ သူ႕အမ်ိဳးသားနဲ႔ ကိုခ်စ္ထူး တူလို႔ ဆိုျပီး လာမိတ္ဆက္ရာကေန ၿငိတာပါပဲ။ ေၾကာင္ကလည္း ခံတြင္းပ်က္ပ်က္ ဇရက္ကလည္း ေတာင္ပံက က်ိဳးဆိုေတာ့ အေတာ္ေလးဟုတ္ၾကတာေပါ့။ ဒါနဲ႔ပဲ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္အညာမွတာ၀န္က်ျပီးေတာ့ ရန္ကုန္ကို ျပန္ေျပာင္းမိန္႔ၾကတယ္။ ရန္ကုန္က ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုက ဥပေဒရံုးမွာလုပ္တယ္။ အဲ႔မွာပဲ တစ္ခါထပ္ျပီး ေရွ႕ေနမ တစ္ေယာက္နဲ႔ ထပ္ဆံုတယ္။
ေရွ႕ေနမကလည္း မုဆိုးမပဲ ထင္တယ္။ သမီးေလးတစ္ေယာက္နဲ႔။ အားလံုးထဲမွာ ေရွ႕ေနမကေတာ့ ပညာတက္ပဲ။ အဲ႔တစ္ေယာက္နဲ႔ေတာ့ ကိုခ်စ္ထူး ေတာ္ေတာ္ေလး ျဖစ္တယ္။
ဇာတ္လမ္းက ျပီးခါနီးၿပီ။ ေရွ႕ေန႕မက ေနာက္ပိုင္း ေရွ႕ေနမလုပ္ေတာ့ဘူး။ ကိုခ်စ္ထူး ေကာင္းမွဴအေၾကာင္းျပဳၿပီး အရက္ဆိုင္ဖြင့္တာ အေတာ္ေလးကို ေအာင္ျမင္တယ္။ ကိုခ်စ္ထူးက ၿမိဳ႕ေလးမွာ ေနရင္း နဲ႔ စာေလးဘာေလးေရးျပီး ေရွ႕ေနေလး ဘာေလးလုပ္မယ္ဆိုျပီး သြားတာ အဆင္မေျပတာနဲ႔ ရန္ကုန္နဲ႔ နီးတဲ႔ လိေမၼာ္ၿခံဆိုတဲ႔ ကရင္ရြာေလးကို ထပ္စတည္းခ်ေနတယ္။ အဲ႔ အခ်ိန္မွာ အညာက မုဆိုးမနဲ႔လည္း ပ်က္သြားျပီ။ အိမ္က မိန္းမကလည္း သူဘယ္မွာ ရွိမွန္းမသိဘူး။ ေရွ႕ေနမနဲ႔ပဲ အဆက္အဆံရွိေတာ့တာ။ ၾကာလာေတာ့လည္း လူ႕သေဘာသဘာ၀အတိုင္း အလုပ္မရွိတဲ႔ ဒီလူၾကီး ကိုခ်စ္ထူးကို ေရွ႕ေနမကလည္း ၿငိဳျငင္ခ်င္သလိုျဖစ္လာျပီး ကိုခ်စ္ထူးနဲ႔ ေရွ႕ေနမ စကားေတြ မ်ားၾကတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အသိတရား(လူမိုက္ေနာက္တ) ရျပီး မယားၾကီးဆီျပန္မယ္ဆိုျပီး ျပန္သြားတယ္။ ျပန္သြားတယ္ဆိုတာ ျပန္မယ္ဆိုျပီးေျပာတာ။ ေရာက္သြားလား မယားၾကီးက လက္ခံလား ဘာလားေတာ့ မသိဘူး။ ဇာတ္လမ္းက ျပီးသြားျပီ အဲ႔ဒါနဲ႔ပဲ။
ဇာတ္လမ္းရဲ႕ ဇာတ္နာခံရတဲ႔ ဇာတ္ေဆာင္က ကိုခ်စ္ထူး မယားၾကီး အမ်ိဳးသမီးျဖစ္တယ္။ သူက ပညာအရည္အခ်င္းအေနနဲ႔ အားလံုးထဲမွာ အနည္းဆံုး။ ေနာက္ျပီး စကားလွလွမေျပာတက္ပဲ ဒုတ္ထိုးအိုးေပါက္ ေျပာတက္တယ္။ သူ႕အေနနဲ႔ တရား၀င္မယားၾကီး တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ပါ၀င္လႈပ္ရွားရျပီး စကားေျပာခန္း သိပ္မပါရပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ သူ႕ေနရာ သူ႕အေနအထားနဲ႔ ေတြးၾကည့္ရင္ သူ႕အေနနဲ႔ မွားတယ္လို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး သူလုပ္တာ ေျပာတာေတြက။
အညာသူ မုဆိုးမ က ေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ အားျဖည့္ဇာတ္ေကာင္။ ခရီးသြားဟန္လႊဲေတြ႕တယ္။ သူ႕ရဲ႕ ေသသြားတဲ႔ ေယာကၤ်ားနဲ႔ တူတဲ႔ ကိုခ်စ္ထူးနဲ႔ ၿငိတယ္။ သူက ေတာ့ အျဖည့္ခံသက္သက္။ ဒါေပမဲ႔ သူလည္းေလ ေလာကီသားဆိုေတာ့ ကိုခ်စ္ထူးကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္။ တအိုးတအိမ္ ထူေထာင္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ အဲ႔ဒါေတြ မျဖစ္ေသးမွာပဲ နယ္ေျပာင္းရတယ္။ နယ္ေျပာင္းလို႔ ရန္ကုန္မွာ ျပန္ေတြ႕ေတာ့လည္း ဇာတ္လမ္းက ဆက္မရျပန္ဘူး။ ဟို ၾဆာကိုခ်စ္ထူးက စူပါေကာ္ဖီမစ္ျဖစ္ေနတယ္။ အဲ႔မွာတင္ သူ(အညာကမိန္းမ)က မယားၾကီးနဲ႔ စကားေတြ ဘာေတြမ်ားျပီး တခန္း ရပ္သြားတယ္။
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုခ်စ္ထူးလို လူမ်ိဳးေတြ ေလာကၾကီးမွာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ စာေရးဆရာကေတာ့ သူ႔ ကေလာင္စြမ္းနဲ႔ ကိုခ်စ္ထူးကို မိန္းမ သံုးေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္ေပးလိုက္တယ္။ ၄ ေယာက္လို႔ ေျပာလို႔ရေပမဲ႔ ညေက်ာင္းမွာ ပထမဆံုး ၾကိဳက္ခဲ႔တဲ႔ ေကာင္မေလးက ဧည့္သရုပ္ေဆာင္ အဆင့္ပါပဲ။
ဇာတ္လမ္းဆံုးသြားေတာ့ ဖတ္တဲ႔သူ အေပၚမူတည္ျပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲသြားႏိုင္ပါတယ္။ စာေရးဆရာမ ဂ်ဴးလို မိန္းမအေလးေပး ဆရာမက အမွာစာမွာ သူအေနနဲ႔ ဒီလိုမ်ိဳးဇာတ္ေကာင္ရွိရင္ လြန္စြာစိတ္မေကာင္းျဖစ္ျပီး သူရဲ႕ ေလာကအျမင္ပါ ေျပာင္းသြားႏိုင္ေၾကာင္းေရးထားပါတယ္။ ဒီလိုေရးတာကလည္း ဆရာမ ဂ်ဳဴးအေပၚ မည္သို႕မွ် မထင္ပါ။ သူက မိန္းမရင္းစြဲ ရွိခဲ႔တာပဲေလ။ က်ေတာ့္အေနနဲ႕က မိန္းမ ေယာကၤ်ား ရင္းစြဲ မရွိေတာ့ ျပႆနာမရွိပါ ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ဆရာမ ဂ်ဴးနည္းပါး မိန္းမရင္းစြဲ ရွိသူမ်ားကေတာ့ ဒီစာအုပ္ဖတ္ျပီး ေတာ္ေတာ္ ေလး အီစိမ္႔သြားမဲ႔ ပံုရွိပါတယ္။ ဇာတ္လိုက္ ကိုခ်စ္ထူးရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို အေတာ္ေလး အီသြားႏိုင္ပါတယ္။ အဲ႔ဒီမွာ အၾကံေလး တစ္ခုေပးခ်င္တာ မိန္းမ မ်ားကို ေယာကၤ်ားမ်ားက စိတ္ရွိတိုင္း ေဖာက္လႊဲ ေဖာက္ျပန္လုပ္ ( တကယ္ေတာ့ ၂ ဖက္တီးမွ ေသခ်ာျမည္တာပါ လက္ခုပ္က) တဲ႔ အေၾကာင္း ဖတ္ေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရင္ မေကာင္းဘူး။
က်ေတာ္ကလည္း ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ၀ယ္လာတာက ေျမြေျခသံ အျပင္ ဆရာျမသန္းတင့္ ရဲ႕ မမ ဆိုတဲ႔ စာအုပ္ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲ႔ေတာ့ အီေနတဲ႔ စိတ္ကို အခ်ဥ္လို ေျပသြားေအာင္ မမ နဲ႔ ေျဖလိုက္ၾကရေအာင္။ အရာအားလံုး ဟာ လူ႕ေလာက လူ႕သဘာ၀မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာပါ။ စာေရးဆရာေတြကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သူတို႔ ေသခ်ာေရးေပးထားလို႕ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ တျခားေသာဟာေတြကို ပရိတ္သက္ က သိရတာပါ။
ဆိုေတာ့ကာ ေျမြေျခသံ ထဲကလို ဖို၀ါဒ ဆန္ဆန္ ကိုခ်စ္ထူး ေပြးခဲ႔သမွ်ကို မမ နဲ႔ အခ်ဥ္ေျဖသလို ေျဖၾကည့္ရေအာင္။ မမ ဇာတ္လမ္း အက်ဥ္ေလး ေရးလိုက္ပါမယ္။ ဆရာ ျမသန္းတင့္ ေရးခဲ႔တဲ႔ မမ။ ဆရာရဲ႕ ပင္ကိုေရး ၀တၳဴတစ္ပုဒ္။ လက္ေရြးစဥ္ေတာ့ မဟုတ္ေပမဲ႔ ေကာင္းတဲ႔ စာရင္းထဲ၀င္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ ဇာတ္လမ္းကေတာ့…။။
မင္းမင္းလတ္ ဆိုတဲ႔ ခရိုင္၀န္တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ဘြဲ႕ရျပီး ဗ်ဴရိုကရက္ စနစ္ထဲ၀င္ျပီးမွ မိသားစု အသိုင္းအ၀ိုင္းေၾကာင့္ရယ္ ေယာက္ဖျဖစ္တဲ႔ စည္သူပ်ံခ်ီ ဦးခ်စ္ထြန္းေၾကာင့္ရယ္ ခရိုင္၀န္ကို အသက္ ၃၀ မွာရတယ္။ ဇနီးေခ်ာ တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ဒါက အက်ဥ္း။ ေမာင္ေမာင္လတ္ မိန္းမ မွာ ညီမေတြရွိတယ္။ အင္း…. ေမာင္ေမာင္လတ္မွာ အမ တစ္ေယာက္ရွိတယ္။။။ ဇာတ္ေဆာင္မင္းသမီးပဲ မမ တဲ႔။
ေမာင္ေမာင္လတ္နဲ႔ မိန္းမ ခင္ရီရီ နဲ႔ စကားမ်ားျပီး ကြဲမယ္ ကြာမယ္လုပ္ေတာ့ မမ ကပဲ လာျပီး ေျဖရွင္းေပးလိုက္ရတယ္။ အဲ႔ဒီမွာ ခင္ရီရီတို႔ အိမ္၀င္ထြက္ေနတဲ႔ ေယးလ္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းဆင္း ေဒါက္တာ သက္ေဆြ ဆိုတာ ရွိတယ္။ မမ နဲ႔ သက္ေဆြက ခင္ရီရီ ညီမ ခင္သီသီ ေမြးေန႔ပြဲ အၿငိမ္ပြဲမွာ စေတြ႕တယ္။ သက္ေဆြက လူပ်ိဳ။ ဒါေပမဲ႔ မမ ဆိုတဲ႔ အိမ္ေထာင္သက္ ၇ ႏွစ္္ ကေလးတစ္ေယာက္ အေမကို အသကုန္ေၾကြသြားတယ္။ မမကလည္း စာေရးဆရာ ခ်ယ္မႈန္းခ်က္အရ ေၾကြေလာက္ေအာင္ လွတယ္။ တကယ္ေတာ့ ခင္သီသီတို႔ အသိုင္းအ၀ိုင္းက ခင္သီသီနဲ႔ သက္ေဆြကို သေဘာတူသလိုထားတယ္။ ခင္သီသီကလည္း ဘာမွန္း သူ႕ဟာသူေသခ်ာမသိဘူး။ ေအာင္မိုးဆိုတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကလည္း ရွိေနတယ္။ ေအာင္မိုးက ငယ္ငယ္ကတည္းသိတဲ႔ အကိုၾကီးတစ္ေယာက္ေပါ့။
(ဒီေနရာတြင္ ဆက္မေရးျဖစ္ေတာ့ပဲ ရက္ေပါင္းအေတာ္ၾကာေအာင္ ရပ္ထားသည္။ က်ေတာ္ ခု ဆက္ေရးမယ္လုပ္ေတာ့ စာအုပ္အား သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ငွားသြားရာ ယခုတိုင္ ျပန္မရေသးပါ။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ က်ေတာ္ေခါင္းထဲ က်န္သေလာက္ ဆက္ေရးပါမည္။ စာေရးသူ )
ဇာတ္လမ္းအရ ခင္သီသီ အိမ္မွလုပ္တဲ႔ အၿငိမ့္ပြဲမွာကတည္းက သက္ေဆြနဲ႔ မမ ပူးပူးကပ္ကပ္ စကားေျပာေနၾကာတာကို ခင္သီသီျမင္ၿပီး အျမင္သိပ္မၾကည္လင္ပံုကို ဆရာျမသန္းတင္က ေရးထားတယ္။ မမ ရန္ကုန္ျပန္သြားေတာ့လဲ သက္ေဆြက ပိုသည္းသည္းျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္ကို ပါေျပာင္းသြားၿပီး ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ေက်ာင္းဆရာ သြားလုပ္ေနတယ္။ သက္ေဆြရဲ႕ အမ၀မ္းကြဲထင္တယ္ မင္းကေတာ္တစ္ေယာက္ပဲ မမ နဲ႔က ခင္တယ္။ အိမ္အ၀င္အထြက္ရွိတယ္။ အဲ႔ဒီမွာပဲ ေဘးတီးေကာင္းတာေကာ မိန္းမတို႔၏ ဆန္းၾကယ္ေသာ စိတ္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားအရပါ လင္ႀကီးငုတ္တုတ္ ရွိရဲ႕နဲ႔ မမ နဲ႔ သက္ေဆြတို႔ ၿငိၾကတယ္။ မိန္းမတို႔၏ ဆန္းၾကယ္ေသာ စိတ္ဆိုတာက ဒီေနရာမွ မမက ဦးခ်စ္ထြန္းကို ေယာက္က်ားသာေတာ္ထားတာ။ အခ်စ္မပါဘူး။ သူ႕အတြက္ လူေတြ ဖိုမ သတၱ၀ါေတြမွာ ျဖစ္ေပၚတဲ႔အခ်စ္ဆိုတာမခံစားမထိေတြ႕ဘူးေသးဘူး။ ကေလးသာတစ္ေယာက္ ရၿပီးတာ။ ဦးခ်စ္ထြန္းက သူ႔ခ်စ္သူမဟုတ္ဘူး။ သူ႕ေယာက္က်ားလင္သားအိမ္ဦးနတ္။ သက္ေဆြနဲ႔ေတြ႔မွ အခ်စ္ဆိုတာ ျမည္းစမ္းမိၿပီး မျဖစ္သင့္တာေတြျဖစ္ကုန္တာ။
သူတို႔ လူဂုဏ္တန္အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ဒီလိုေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္မႈေတြကမထူးဆန္းေပမဲ႔ မိသားစု အစုအေ၀းတစ္ခုအတြက္က်ေတာ့ အေျခအေနက ေတာ္ေတာ္ကို မေကာင္းဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ဦးခ်စ္ထြန္းရွိရဲ႕နဲ႔ မမနဲ႔ သက္ေဆြ ၿငိက်တယ္။ သက္ေဆြက မမကို ဦးခ်စ္ထြန္းနဲ႔ ကြာခိုင္းတယ္ ။ မမကလည္း ကြာခ်င္တယ္။ အဘိုးႀကီး ဦးခ်စ္ထြန္းက အကြာမခံဘူး။ သူကလည္း သူ႕ဟာသူ သူ႕သိကၡာ၊ သူ႕အတၱနဲ႔ အေတြးအရ မကြာေပးပဲ အေပ်ာ့စြဲလုပ္ထားတယ္။ ၾကားထဲမွာ ဗ်ာမ်ားရသူက မမ။ ေယာက္က်ားက အေပ်ာ့စြဲ လုပ္ထားတာက တစ္ဖက္ ခ်စ္သူက တစ္ဖက္။ ဒီၾကားထဲ သူ႕ေယာက္က်ားနဲ႔သူနဲ႔ ရတဲ႔ သားေလးလည္းတစ္ေယာက္ရွိေသးတယ္။ ေယာက္က်ားကို ျပတ္ႏိုင္ေပမဲ႔ မိန္းမသားတို႔၏ မိခင္သံေယာစဥ္ေၾကာင့္ သားေလးကို မျပတ္ႏိုင္။ သူႏွင့္အတူတူ ေခၚဖို႔ကလည္း ဦးခ်စ္ထြန္းက ခြင့္မျပဳ။
ဒီလိုနဲ႔ မမ အိမ္ေပၚက ဆင္းၿပီး သက္ေဆြနဲ႔ တူတူ သြားေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူတို႔ သမီးမိန္းခေလး တစ္ေယာက္ရတယ္။ ဒီခ်ိန္ထိ မမကို ဦးခ်စ္ထြန္းက ကြာမေပးေသးသလို သက္ေဆြနဲ႔လည္း မမက လက္မထပ္ရေသးဘူး။ သက္ေဆြကလည္း ျပတ္ျပတ္သားသားျဖစ္ခ်င္ေနၿပီ။ ဒီအတြက္ မမ ရဲ႕ ေမာင္ မင္းမင္းလတ္ က ၾကာ၀င္ညွိႏိႈင္းေပမဲ႔ ဘယ္လိုမွ ျဖစ္မလာဘူး။ မမ နဲ႔ သက္ေဆြကလည္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခ်စ္ၾကေသာ္လည္း အေတြးေလးေတြ ကိုယ္စီ ျဖစ္လာၾကၿပီ။ မမ ကလည္း သက္ေဆြကို အေတြးတစ္မ်ိဳးျဖစ္လာတယ္။ သက္ေဆြကေတာ့ မမ ေလာက္အေတြးမမ်ားဘူးထင္တာပဲ။ သက္ေဆြနဲ႔ မမတို႔က ျပင္ဦးလြင္မွာ ေနလိုက္ မႏၱေလးဆင္းေနလိုက္လုပ္ေနၾကတယ္။
တစ္ရက္ သက္ေဆြ မန္းေလးဆင္းသြားၿပီး ျပန္မလာေတာ့ မမလိုက္သြားတယ္။ သက္ေဆြအေမက သက္ေဆြကို တျခားေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ သေဘာတူထားတယ္ဆိုတာကို မမက တစြန္းတစသိထားတယ္။ မမက သက္ေဆြဆီ စာပို႔ခိုင္းတယ္ သူနဲ႔ ျပင္ဦးလြင္ျပန္ေနဖို႔။ ဒါေပမဲ႔ စာက အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ သက္ေဆြလက္ထဲမေရာက္သြားဘူး။ သက္ေဆြတို႔ သားအမိနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေလးတစ္ေယာက္ ျပင္ဦးလြင္ကို သြားမယ္ သတင္းၾကားေတာ့ မမ လည္း ျပင္ဦးလြင္လိုက္ဖို႔ ျပင္ေတာ့တာပဲ။
ဇာတ္သိမ္းခန္းေရာက္ပါၿပီ ။ ဘူတာ႐ံုေရွ႕ေရာက္ေတာ့ အ႐ူးမတစ္ေယာက္ ကေနတဲ႔ဇာတ္ကြက္ကို ဆရာျမသန္းတင့္က ထည့္ထားတယ္။ ဒီဇာတ္ကြက္က တနည္းနည္းနဲ႔ ဇာတ္လမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ေနတယ္။ မမ စိတ္ထဲမွာလည္း ႐ူးေနၿပီလို႔ သိလိုက္ရတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က မမ ပထမဦးဆံုးအေခါက္ မန္းေလးကို လာေတာ့ သူစီးလာတဲ႔ ရထားတြဲနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ ရထားေအာက္ထဲ ေရာက္ၿပီး သူတို႔ေရွ႕မွာ ေသသြားတာ စာေရးဆရာက ဇာတ္လမ္းစကတည္းက ထည့္ထားတယ္။
မမ လည္း ရထားစီးသြားၿပီ ျပင္ဦးလြင္ဘူတာကို ေရာက္ေတာ့ ရထားေပၚကဆင္းတယ္။ သက္ေဆြတို႔ အဖြဲ႕ကိုေတြ႕မလား ရွာေနတုန္းမွာ သက္ေဆြနဲ႔သူ႕အေမ ေနာက္ထပ္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို သြားေတြ႕တယ္။ မမ စိတ္ထဲဘယ္လိုေတြျဖစ္သြားလည္းမသိဘူး။ စကတည္းက သူ႕စိတ္ေတြမမွန္ေတာ့တာလဲပါမွာပါ။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြအားလံုးရဲ႕ အဆံုးသတ္ပုစၧာအေျဖကို သူေတြ႕သြားတယ္။ လူတစ္ေယာက္ေသလိုက္ရင္ အားလံုးၿပီးသြားမယ္ဆိုတာပဲျဖစ္တယ္။ သူၿပံဳးလိုက္ၿပီး ရထားေအာက္ကို ၀င္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ အဲ႔လိုေတြးၿပီး ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သတ္ေသမယ္အလုပ္မွာ သူ႕လက္ေပြ႕အိတ္အနီေလးနဲ႔ တစ္ခုခုနဲ႔ သြားညွိေနတယ္။ သူဒါနဲ႔ အဲ႔ဒါေလးကို ရုန္းေနတုန္း ေဘးကရွိတဲ႔ လူေတြကလည္း ေခ်ာ္လဲတယ္ထင္ၿပီးၾကည့္ေနၾကတုန္း ေက်ာက္သယ္တဲ႕ ရထားတြဲကလာၿပီး မမရဲ႕ ဆႏၵကို အဆံုးသတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဇာတ္ကသိမ္းသြားတယ္။
ဇတ္သိမ္းသြားေတာ့ ဇာတ္လံုးတစ္ခုလံုးမွာ အားၿပိဳင္မႈေတြ လူေတြရဲ႕ျဖစ္တက္တဲ့ စိတ္အေျခအေနေတြ အမ်ိဳးသမီးမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ စိတ္ဆန္းၾကယ္မႈေတြကို ေတြ႕ရပါတယ္။ မမလို ဂုဏ္သေရရွိအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ဒီလိုအေျခအေနျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ သာမန္ေတြးလို႔ မရေပမဲ႔ စာေရးဆရာက လူတို႔၏ မေနာသဘာ၀ကို ျပသြားပါတယ္။ ဇာတ္လိုက္မင္းသမီး မမ ကို ေလာ္လီေဖာက္ျပန္တယ္လို႔ သာမန္စြပ္စြဲလို႔ရေပမဲ႔ ဇာတ္လမ္းဇာတ္သြားရဲ႕ ေခ်ာေမြ႕ပံုအရ အျပစ္မတင္ရက္ပဲ စိတ္သဘာ၀၏ ျဖစ္တက္တာကိုပဲ ျမင္ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့တယ္။
ေလးစားစြာျဖင့္
ဖိုးသူေတာ္
၁၆.၂.၂၀၁၀
၁၇ နာရီ ၁၇ မိနစ္
Photo Source : Internet
2 comments:
ေျမြေျခသံေတာ့မသိဘူး မမကေတာ့ Leo Tolstoy ရဲ့ Anna Karenina ကိုမွီးေရးတာလို ့ယူဆခ်င္တယ္ ၊ ဇတ္လမ္းက အတူတူႀကီးပဲ ၊ မီးရထားနဲ ့ေသတာေရာ ၊ သားတစ္ေယာက္အေမေရာ ..ဆရာျမသန္းတင့္ကေတာ့ မသိမသာယူေရးမွာ မဟုတ္ပါဘူး ..မွီးေရးတယ္ဆိုတာကို စာအုပ္မွာေျပာထားမယ္ ထင္ပါတယ္
ေၿမြေၿခသံကိုဖတ္ၿပီးေတာ့ ဂ်ူးေၿပာသလိုေတာ့ စိတ္မေကာင္း မခံစားရပါဘူး၊ မ်ိဳးၿမင့္ေအာင္ေၿပာသလိုလဲ လက္ခုပ္ကႏွစ္ဖက္တီးမွၿမည္ပါတယ္လို႕လည္း ခ်က္ခ်င္းအေတြးမေပၚေပမယ့္လည္း ဟုတ္သားပဲ၊ စိတ္ကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ညစ္ညဴးသြားမိတယ္။ လူေတြ ကိုလည္းစိတ္ကုန္သြားမိတယ္။ လူ႕သဘာ၀ဆိုတာကို သတိေပးေနသလိုပဲ။
Post a Comment