တစ္ေန႔ေသမဲ႔ ငါ…
မေန႔ကငါ႔ကို ဒီေန႔ငါက လိုက္မရွာဘူး..
မနက္ဖန္ငါ႔အတြက္ ဒီေန႔ငါက ေသဆံုးခဲ႔တယ္..
ငါဟာငါ အၾကိမ္ၾကိမ္ျဖစ္လို႔ ငါဟာငါ အခါခါေသဆံုးခဲ႔တယ္…
ငါန႔ဲငါၾကား ဗ်ာမ်ားေနဆဲ..
ကိုငွက္က ဆိုခဲ႔တယ္..
ငါနဲ႕ငါကေတာ့ အၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္သတ္ေနတယ္..
ငါေသျပီးရင္ေသ.. ေနျပီးရင္းေန.
ငါဟာငါ အၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္ရွင္ေနတယ္..
အခ်စ္ေတြနဲ႔ငါ….. အမုန္းေတြနဲ႔ငါ..
အလြမ္းေတြနဲ႔ငါ…. အၾကမ္းေတြနဲ႔ငါ…
အမွန္ေတြနဲ႔ငါ… အမွားေတြနဲ႔ငါ..
အစစ္ေတြနဲ႔ငါ.. အတုေတြနဲ႔ငါ..
ေသဆံုးတဲ႔ငါ.. ရွင္သန္တဲ႔ငါ….
ငါ…ငါ…..ငါ……
တစ္ေန႕ေတာ့ေသရမဲ႔..ငါ…..
(တစ္ခါတစ္ေလ အားလံုးမဟုတ္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လြတ္ခ်လိုက္ပါ)
ဖိုးသူေတာ္( ၇.၁၂.၀၈) ၂၂:၁၀ မိနစ္
3 comments:
ကဗ်ာေလးဖတ္ရတာေကာင္းတယ္ဗ်ာ
တခုခုကုိ သတိေပးသြားသလုိပါပဲ
ငါစြဲေတြနဲ႔ ရွင္သန္ေနၾကတဲ႔လူေတြ… ေနာက္ဆံုးေတာ႔လဲ……..
ဒီကဗ်ာေလးက အေတြးေတြေပးသြားတယ္
inn very nice poem mmaung,but of course we want to drop it not even all,we should drop as much as we can u wrote,but...........................................sometimes u know...we are human :-( I wanna cry after reading this
Post a Comment