ကိုးနာရီေက်ာ္ဖုန္းမဆက္ရ..

ကိုးနာရီေက်ာ္ ဖုန္းမဆက္ရ
ခ်စ္သူ……
အခ်ိန္ရဲ႕ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြကို
ေဘာင္ေတြအျဖစ္ မျမင္ပဲ
လွပတဲ႔ ခံစားခ်က္အျဖစ္ၾကည့္ခဲ႔တယ္
ခ်စ္သူကို သိပ္ခ်စ္လို႔ေပါ႔..
အသံဆိုတာ ေသာတ……
ၾကားခ်င္လွတာ ထိန္းမရ
ၾကားရတဲ႔ အခိုက္က ပီတိ
“ဟယ္လို” ဆိုတာက အသည္းထိ..
ၾကားခ်င္လွတဲ႔ သူအသံ..
“ဟုတ္ကဲ႔ေျပာပါ” နားထဲကမထြက္
ခ်စ္တက္တဲ႔ ဒီႏွလံုးသား..
နားစည္နဲ႔ တိုက္႐ိုက္ဆက္သြယ္ထား..
ဖုန္းေခၚတိုင္း ရင္အစံုခုန္..
သူ႔ျပန္ေျဖသံၾကား..
ရင္အစံု ၀႐ုန္းသုန္းကား ျဖစ္ျဖစ္သြား…
ရွစ္နာရီခြဲ ဖုန္းလိုင္းကမအားေသး..
ကိုးမက္တင္း ဖုန္းလိုင္းရဲ႕ေျဖသံ..
တူတူ သံျမည္စဲ..
ခုန္ေနတဲ႔ ရင္အစံု.
တ၀က္နဲ႔ပဲ ရပ္တန္႔ရမွာလား…
လႊမ္းမိုးလွ ခ်ည္လားခ်စ္သူ..
ကိုးနားရီေက်ာ္ ဆက္မရဖုန္း
သတိရလို႔ ဆက္ေနတုန္း..
ကိုးနာရီ ေနာက္ပိုင္းသတိမရနဲ႔…
ဟုတ္ကဲ႔ ခ်စ္သူ…..
ဖုန္းမဆက္ရေပမဲ႔ သတိရလို႔..
ကဗ်ာေတာ့ ေရးခြင့္ေပးပါ…
သတိရလို႔ ဆက္တဲ႔ဖုန္း
အလြမ္းေတြက ၀႐ံုးသုန္း
ဆက္လို႔မရတဲ႔ဖုန္း….
ကိုးနာရီေက်ာ္ ဆက္ေနတုန္း……
ဖိုးသူေတာ္

ကိုးနာရီေက်ာ္ ဖုန္းမဆက္ရ
ခ်စ္သူ..
အခ်ိန္ေတြရဲ႕ ကန္႔သတ္မႈ
ေဘာင္ေတြအျဖစ္ မ႐ႈဘဲ..
ႏုည့ံတဲ႔ခံစားခ်က္နဲ႔ ၾကည့္
သိခဲ႔တဲ႔ အခ်စ္ေတြ..
ေသာတ ဆိုတဲ႔သူ႔အသံ..
အဖန္ဖန္ျပန္ ၾကားခ်င္မိ
ပီတိေတြေ၀ေနတဲ႔အခိုက္..
အသည္းထိ လိုက္သြားတာ “ဟယ္လို”……
သူ႔အသံကို ၾကားခ်င္
နားဆင္ကာ..“ဟုတ္ကဲ႔ေျပာ”
ေမ်ာသြားတဲ႔ ကိုယ္႔ႏွလံုးသား..
ဆက္သြယ္ထားတဲ႔ ကိုယ္႔နားစည္..
ရင္ခုန္မဲ႔ ဖုန္းတစ္ခ်က္
သူ႔အတြက္ေျဖဆဲ..
၀႐ုန္းသံုးကား လွ်ံသြားတဲ႔အခ်စ္..
အျပစ္လို႕ မဆိုပါနဲ႔ ခ်စ္သူ..
လိုင္းမအားတာ ရွစ္နာရီခြဲ..
လြဲသြားတဲ႔ ကိုးမတ္တင္း
“ဟင္း” ခနဲ႔သက္ျပင္းခ်..
ဆက္ရင္းက တူတူျမည္..
ေျဖမစည္တဲ႔ ရင္၀..
တစ္၀က္တစ္ပ်က္နဲ႔ ရပ္တန္႔ရ..
ကိုးနာရီေက်ာ္ ဆက္မရတဲ႔ဖုန္း..
သတိရလို႔ ဆက္ေနတုန္း..
ျပံဳးမေနနဲ႔ခ်စ္သူ
အျပစ္မယူေစခ်င္တဲ႔ ဒီစကား..
“သတိမရနဲ႔” လို႔တား…
“ ဟုတ္ကဲ႔ပါ..ခ်စ္သူ..”
မူေနတဲ႔ ဒီဖုန္း
သတိရလြန္းလို႔ ဆက္ေနတုန္း..
အမုန္းေတာ့ မပြားေစလို..
ျပိဳေနတဲ႔ ဒီအျဖစ္..
ကဗ်ာအသစ္ေတာ့ေရးခ်င္..
အေတြး၀င္ စိတ္ေဆာ္ႏႈိး..
ကိုးနာရီေက်ာ္ ဖုန္းမဆက္နဲ႔..
ဒါဟာ ခ်စ္သူအတြက္…
ကိုသံသရာ..

အတူေန သူငယ္ခ်င္း ကိုသံသရာ က ကၽြန္ေတာ႔္ ခံစားခ်က္ကို ခံစားခ်က္အတိုင္း ပံုစံမေျပာင္း အဓိပၸယ္တူ ေနာက္တမ်ိဳးေရးဖြဲ႔ခံစား ေပးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေက်းဇူးပါ…သူငယ္ခ်င္း…

To Nay Phone Latt !

ေနဘုန္းလတ္သို႔ ….

ဘေလာ့ဂ္ဂါေမာင္ႏွမေတြအၾကား ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာ စေနာက္ၾကရင္း "ၿမိဳ႕စားႀကီးေနဘုန္းလတ္" လို႔ နာမည္တြင္ခဲ့တဲ့သူ။ မႏွစ္က ဒီလုိေန႔မွာပဲ "လြတ္က်ခဲ့တဲ့ျမိဳ႕ေတာ္" ဘေလာ့ဂ္ေလးကို သူကိုယ္တိုင္ အသက္သြင္းခဲ့တယ္။ ဒီေန႔ ေတာ့ တစ္ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္သြားျပီေပါ့။ မွတ္မွတ္ရရ သူ ့ ဘေလာ့ဂ္မွာ ပထမဆံုးတင္လိုက္တဲ့ ပို႔စ္နာမည္ကလည္း "လြတ္က်ခဲ့တဲ့ျမိဳ႕ေတာ္" တဲ့။ လက္ေတြ႔ဘဝမွာ သူလြတ္က်ခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အႏုပညာသမားဆိုတဲ့ အမည္နာမေတြအတြက္ သူ ့ဘေလာ့ဂ္ဟာ သစၥာရိွတဲ့ လူယံု၊ အစြမ္းထက္တဲ့ လက္နက္၊ အရိပ္ေကာင္းတဲ့ ေညာင္သစ္ပင္လို အသံုးေတာ္ခံခဲ့တယ္။ ရက္ေပါင္း ၃၆၅ ရက္အတြင္းမွာ သူ ့ျမိဳ႕ေတာ္က စာေကာင္းစာသန္႔ ၁၂၂ ပုဒ္ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ျပီးၿပီ။ ဒီစာေတြေၾကာင့္ ဖတ္သူေတြအတြက္ သုတပန္းေတြ လန္းလာခဲ့တယ္ ၊ ရသလမ္းေတြ ဆန္းလာခဲ့တယ္ ၊ ပညာမီးေတြ လင္းပလာခဲ့တယ္ ။ သူကေတာ့ သတိထားမိခ်င္မွ ထားမိလိမ့္မယ္။

ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြ အတြက္ ပထမဆံုးဆိုတဲ့ စကားလံုးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သူနဲ႔ လြတ္က်ခဲ့တဲ့ျမိဳ႕ေတာ္လည္း ရင္းနွီးကၽြမ္း၀င္ခဲ့တယ္္။ ဘေလာ့ဂ္ပို႔စ္ေတြကို ပထမဆံုး ပံုႏွိပ္မယ့္စာအုပ္အတြက္ တက္တက္ၾကြၾကြနဲ႔ သူ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ စာအုပ္ကိစၥ ေဆြးေႏြးပြဲတိုင္းကိုု မပ်က္မကြက္တက္ေရာက္ခဲ့သူဟာလည္း သူ တစ္ဦးတည္း ရိွခဲ့တယ္။ ေနာက္ျပီး ရန္ကုန္မွာ ပထမဆံုးက်င္းပခဲ့တဲ့ Blog Day Seminar အတြက္လည္း သူ ပါ၀င္ခဲ့တယ္။ MRTV4 နဲ႔ အျခားေသာ မီဒီယာေတြအၾကားမွာ ဘေလာ့ဂ္ေလာက အေၾကာင္းကို သူခ်ျပရဲခဲ့တယ္။ ေဝဖန္မႈေတြကို လက္ခံခဲ့တယ္။ ေမးခြန္းေတြကို အျပံဳးနဲ႔ ေျဖၾကားေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။

ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ဂါရပ္၀န္းမွာ ဓေလ့ထံုးတမ္းတစ္ခုရိွတာက ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု ဒါမွမဟုတ္ ဘေလာ့ဂ္ဂါတစ္ေယာက္ရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေတြမွာ အထူးေရးသားတဲ့ ပို႔စ္ေတြ တင္တတ္္ၾကတယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြက လာႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္၊ Comment ေတြ ခ်ီးျမွင့္ၾကတယ္။

ဒီေန႔ သူ ့ရင္နဲ႔ တည္ထားတဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီး တစ္ႏွစ္ျပည့္တယ္။ ခုလိုအခ်ိန္မွာ သူသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရးသားခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ သူ႕ဘေလာ့ဂ္အတြက္ အထိမ္းအမွတ္ပို႔စ္တင္မယ့္ အစီအစဥ္ရိွမယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ … ဘယ္မွာလဲ ။ သူေရးမယ့္ ပို႔စ္မွာ Comment ေရးဖို႔ ဘေလာဂါ့ရပ္၀န္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ သူ႔ရဲ႕ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး ေစာင့္ေနၾကတယ္။ " ျမိဳ႕စားၾကီး " လို႔ စေနာက္ၾကဖို႔ ေစာင့္ေနၾကတယ္ … ဇန္နဝါရီ ၂၉ ကတည္းက ေျခာက္ေသြ႕ေနခဲ့ရတဲ့ သူ ့ျမိဳ႕ေတာ္မွာ အျပံဳးေတြနဲ႔ ဖုံးလႊမ္းေနေစခ်င္တာ … ရယ္သံေတြနဲ႔ စည္ညံေနေစခ်င္တာ … ဒါေတြအတြက္ အားလံုးက ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနဆဲပါ ..။

ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြကို ခ်စ္ၾကည္ေစခ်င္တဲ့ သူ႕အတြက္၊ လူငယ္ေတြကို ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ သူ ႔အတြက္၊ တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္တဲ့ သူ ့အတြက္ ေဘးဒုကၡဆိုတာ ျမဴတစ္မႈန္စာေတာင္ က်ေရာက္မလာေစဖို႔ ဘေလာဂါ့ရပ္၀န္းမွ ညီအကိုေမာင္နွမအားလံုးက ဒီအမွတ္တရ ပို႔စ္ေလးနဲ႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။