Wednesday, April 21, 2010

အလိုင္နီဆည္သို႔ အလွဴတစ္ေခါက္


အလိုင္နီဆည္သို႔ အလွဴတစ္ေခါက္
 မတ္လေလာက္ကတည္းက မွန္းထားေသာ အလွဴတစ္ခုျဖစ္သည္။ ဧၿပီလတြင္ သႀကၤန္ၿပီး အဆင္ေျပေသာ တစ္ရက္ရက္တြင္ သြားမည္ဟု ႀကိဳတင္မွန္းဆထားသည္။ ဒါေပမဲ႔ စာေမးပြဲ ေျဖရတာတစ္ေၾကာင္း၊ လက္တြဲလုပ္ေနၾက သူငယ္ခ်င္းမ်ား မအားတာတစ္ေၾကာင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မစီစဥ္လိုက္ရပါ။ စိတ္ကူးထဲ ထား႐ံုပဲရွိေသးသည္။ သို႔ေပမဲ႔ အလွဴရွင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အသိမိတ္ေဆြမ်ား၏ ဆက္သြယ္ လွဴဒါန္းမႈမ်ားေၾကာင့္ စီစဥ္ထားေသာ အစီအစဥ္သည္ ႐ုပ္လံုးေပၚလာသည္။ ပထမဦးစြာ အသိအန္တီႀကီးတစ္ဦး၏ အလွဴေငြ စတင္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ သူငယ္ခ်င္း မ်ား၏ အလွဴေငြမ်ား ရရွိၿပီး သကာလ လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ား ၀ယ္ယူရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္သည္ႏွင့္ ဧၿပီလ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ေပးအပ္လွဴဒါန္းမည့္ ေက်ာင္းသံုးဗလာစာအုပ္မ်ား၊ ဖတ္စာ စာအုပ္မ်ား၊ ခဲတံ၊ခဲဖ်က္ႏွင့္ ေဘာပင္အစရွိသည္တို႔ ၀ယ္ျဖစ္သည္။
            သြားေရာက္လွဴဒါန္းမည့္ ေနရာမွာ ဟိုယခင္ကတည္းက အီးေမလ္းထဲသို႔ ေရာက္ေနေသာ ပဲခူးတိုင္း အလိုင္နီဆည္ထိပ္ရွိ အမွတ္    ( ၅ ) ေအာင္သိဒၶိ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းပင္ျဖစ္သည္။ လိုအပ္ခ်က္မ်ားရွိေနေသာ ေက်ာင္းေလး တစ္ေက်ာင္းျဖစ္မည္ကို ျမင္႐ံုနဲ႔ ခန္႔မွန္းမိႏိုင္ပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ထိုေက်ာင္းကိုပင္ သြားေရာက္လွဴဒါန္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ႔ပါသည္။ သြားေရာက္ဖို႔ရာအတြက္ကိုမူ ယခင္ယခင္ သြားခဲ႔ဘူးေသာ ေမးလ္ပို႔ေသာ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္အားေမးျမန္းရပါသည္။ သူ၏ လမ္းေၾကာင္းညႊန္ခ်က္အရ သြားေရာက္ခဲ႔ပါသည္။ 


            ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အသိအန္တီႀကီးမွ ေက်ာင္းထိုင္ ဘုန္းႀကီးအတြက္ လွဴဖြယ္၀တၳဴပစၥည္းမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ မဂၤလာဦးဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးမွ မဂၤလာဦးအလွဴေငြမ်ားကိုလည္ေကာင္း စာေရးကိရိယာမ်ားႏွင့္ အတူ ေပးလိုက္ပါသည္။ ထုိျပင္ ျမန္မာ့သစ္လုပ္ငန္း တညင္းကုန္း၀န္ထမ္းအိမ္ယာမွ မိသားစုမ်ား၏ အလွဴျဖစ္သည့္ အ၀တ္အစားမ်ားမွာလည္း ဆာလာအိပ္ ၂ အိပ္ႏွင့္ အျပည့္ပါ ပါေသးသည္။ 
            သြားေရာက္သည့္ ေန႔ ဧၿပီလ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ ခ်ိန္းဆိုထားသည့္အတိုင္း မနက္ ၇ နာရီခြဲတြင္ က်ေတာ့္ ႐ံုးမွ ကားျဖင့္သြားပါသည္။ လိုက္ပါသည့္ လူမ်ားမွာ မ်ားမ်ားစားစားမရွိပါ။ က်ေတာ္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္ ေပါင္း ေလးေယာက္ျဖစ္ပါသည္။ လမ္းေၾကာင္းမွာ ရန္ကုန္ - ေနျပည္ေတာ္ ၿမိဳ႕ေရွာင္လမ္းသစ္မွ သြားပါက မိုင္တိုင္ ၁၅ ေရာက္လွ်င္ ဘယ္ဘက္သို႔ ေကြ႕ရပါမည္။ သို႔ရာတြင္ ေကြ႔ေၾကာ မရွိေသာေၾကာင့္ မိုင္တိုင္ ၁၅ကိုေက်ာ္၍ ေနာက္ထပ္ ၅ ဖာလံုထပ္သြားရပါသည္။ ထုိအခါ ေကြ႔ေၾကာေရာက္မွ ေကြ႔ၿပီး ရန္ကုန္- ေနျပည္ေတာ္ လမ္းတံတားေအာက္ကို ၀င္ၿပီး ေလွေလွာ္အင္း အက်ဥ္းစခန္းကို ျဖတ္သန္းၿပီး အလြန္ဖုန္ထူေသာ လမ္းအတိုင္း သြားရပါသည္။ အက်ဥ္းစခန္း စစခ်င္းအ၀င္မွာတင္ ေျခခ်ဳပ္တန္းလန္းႏွင့္ အက်ဥ္းသမားမ်ား အထုပ္မ်ားထမ္းေနသည္ကို ေနပူပူေအာက္တြင္ ေတြ႕ရပါသည္။
            ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဖုန္ထူထူ ေနပူပူႏွင့္ မွန္းသန္းသြားရပါသည္။ တစ္ခါမွ် သြားဖူးသည့္ ေနရာမဟုတ္ပါ။ ထို႔ေနာက္ လမ္းတြင္ ႀကိဳ႕ၾကားေတြ႕ရေသာ လူမ်ားအား ေမးရပါသည္။ ထိုသို႔ ေမးရင္းႏွင့္ကို အလိုင္နီဆည္သို႔ ၁ ၁/၂ မိုင္ဆိုသည့္ ဆိုင္းဘုဒ္ကို ေက်ာ္၍ ၃ မိုင္ခန္႔ ဆက္သြားမိေသးသည္။ ဆိုင္ကယ္သမား တစ္ဦး ကို ေမးလိုက္ကာမွ လမ္းမွားမွန္းသိ၍ ျပန္ေကြ႔ရပါသည္။ ဒီလိုႏွင့္ မနက္ ၇ ခြဲက ထြက္ခဲ႔ေသာ ခရီးသည္ ၁၀ နာရီခြဲေလာက္တြင္ ေရာက္ပါသည္။
            ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က ကိုရင္ငယ္တစ္ပါး ေက်ာင္းတင္ဖို႔ ကိစၥႏွင့္ အျပင္သြားသည္ဆို၍ ေက်ာင္းရွိ က်န္ဦးဇင္းမ်ားႏွင့္သာ လာေရာက္ျခင္း ကိစၥႏွင့္ အလွဴကိစၥကို ေျပာဆို ေဆြးေႏြးပါသည္။ ထိုဦးဇင္းမ်ားမွာလည္း ေက်ာင္းထိုင္ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းပညာေရး ၀ါသနာပါသူ စိတ္တူ ကိုယ္တူ သူငယ္ခ်င္း ကိုယ္ေတာ္မ်ားျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ေျပာဆိုစရာရွိသည္မ်ား ေျပာဆိုၿပီး ဦးဇင္းမ်ားအား လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ား အရင္ကပ္လွဴပါသည္။
            ထို႔ေနာက္မွ က်ေတာ္တို႔ လွဴဒါန္းေသာ  ဗလာစာအုပ္ ဒါဇင္ ၁၆၀ ၊ သူငယ္တန္းမွ စတုတၳတန္းထိ ေက်ာင္းသံုးဖတ္စာအုပ္အစံု ၁ စံုစီ၊ ခဲတံ ၁၉၂ ေခ်ာင္း ၊ ခဲဖ်က္ အတုံး ၉၀ ၊ ေဘာပင္ အနီ ၁၀ ေခ်ာင္း ၊ အ၀တ္အစားထုပ္ ၂ ထုပ္ စသည့္ပစၥည္းမ်ား ေပးအပ္လွဴဒါန္းပါသည္။ ထို႔ျပင္ သူငယ္ခ်င္း မဂၤလာဦးဇနီးေမာင္ႏွံ လွဴဒါန္းေသာ မဂၤလာဦးအလွဴေငြ ၊ အသိအန္တီႀကီး၏ မိခင္အား ရည္စူး လွဴဒါန္းသည့္ အလွဴေငြမ်ား ေပးအပ္လွဴဒါန္းၿပီး လက္ခံရရွိသည့္ ဦးဇင္းမွာ လွဴဒါန္းရသည့္ အက်ိဳးအလို႔ငွာမ်ားအရ ဆုမြန္ေကာင္းမ်ား ေပးအပ္ၿပီး မွတ္တမ္းတင္ဂုဏ္ျပဳလႊာမ်ား ျပန္လည္ ေပးအပ္ပါသည္။
            ထို႔ေနာက္ က်ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္စု  ေက်ာင္း၀င္းအတြင္း လည့္ပတ္ၾကည့္႐ႈၿပီး ကေလးမ်ား စာသင္ၾကားသည့္ အေဆာင္ကို လိုက္ၾကည့္ပါသည္။ အေဆာင္မွာ ေဆာက္လက္စ ျဖစ္၍ ၾကမ္းခင္း တမံတလင္းသာ ခင္းရပါေသးသည္။ ေဘးအတြက္ အကာေသခ်ာ မကာရေသးသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ ကာမည့္ အစီအစဥ္ ရွိသည္ဟု႔ေျပာပါသည္။ က်ေတာ္မွ ဦးဇင္းမ်ားအား ေက်ာင္းတြင္ ကိုယ္ပိုင္ စီးပြားေရး ျဖစ္ေသာ စိုက္ပ်ိဳးေရး သို႔မဟုတ္ တစ္ခုခုအား လူအင္အားႏုိင္ပါက လုပ္ကိုင္ၾကည့္ပါရန္အႀကံေပး ေျပာၾကားခဲ႔သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ က်ေတာ္တို႔ ဘေလာ့ဂ္ကာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ ေကာ့မွဴးဘုန္းေတာ္ႀကီး စာအုပ္အလွဴတြင္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္သည္ ေက်ာင္းအတြက္ ၀င္ေငြရရွိေစရန္ နဂါးေမာက္သီးမ်ားအား မ်ိဳးယူၿပီး ေအာင္ျမင္ျဖစ္ထြန္းေအာင္ စိုက္ပ်ိဳးထားသည္ကို ေတြ႔ရွိခဲ႔ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
            ယခုသြားေသာ ေအာင္သိဒၶိေက်ာင္းသည္ ပဲခူးတိုင္းရွိ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းအခ်ဳပ္ႀကီး၏ လက္ေအာင္ခံ ေက်ာင္းခြဲ ကေလးတစ္ခု ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ အေထာက္အပံ့မရရွိပါ။ အလွဴရွင္မ်ားႏွင့္သာ ရပ္တည္ေနရေသာ ေက်ာင္းေလးျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းရွိ ဦးဇင္းမ်ားႏွင့္ လိုအပ္သည္မ်ား ေဆြးေႏြးၿပီး ေက်ာင္းထိပ္ရွိ အလိုင္နီဆည္ႀကီးသို႔ သြားေရာက္ ေလ့လာၾကည့္႐ႈ ဓါတ္ပံုမ်ား ႐ိုက္ၾကပါသည္။ ျမင္ကြင္းႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္မွာ သဟဇတမွ်တမႈရွိပါသည္။ ထိုေနရာေလးသည္ ရန္ကုန္ႏွင့္  မိုင္မည္မွ် မေ၀းေသာ္ သြားရလာရ ေထာက္သည့္အတြက္ လူသူအေရာက္အေပါက္နည္းပါသည္။ လူသူအေရာက္အေပါက္ နည္းပါးသည့္ လကၡဏာျဖစ္ေသာ လူသံုးပစၥည္း အမႈိက္ တစ္စတစ္ေလ မွ်ပင္မေတြ႔ရပါ။ ေနာက္ၿပီး ထိုေက်ာင္းသို႔ မိုးတြင္ဘက္တြင္ သြားရခက္ခဲပါသည္။
            က်ေတာ္ သြားေရာက္လွဴဒါန္းခဲ႔ေသာ ပစၥည္းအေရအတြက္မွာ ၂၀၀၉-၂၀၁၀ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ ေက်ာင္းသားစာရင္းအတိုင္း လွဴဒါန္းျခင္းျဖစ္ပါသည္။ လာမည့္ေက်ာင္းဖြင့္ ရာသီ ၂၀၁၀-၂၀၁၁ အတြက္ စာရင္းမရွိေသးေၾကာင့္ မလွဴျဖစ္ေသးပါ။ ထိုစာရင္း ရရွိပါက တစ္ခါ သြားေရာက္လွဴဒါန္းမည္ဟု႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါသည္။ ေက်ာင္းသံုးစာေရးကိရိယာမ်ားအျပင္ ေက်ာင္းသားမ်ား စာသင္ၾကားမည့္ေနရာမ်ားအား မိုးလံုေလလံုျဖစ္ေအာင္ လွဴဒါန္းလိုေသာ စိတ္ဆႏၵရွိပါသည္။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ စိတ္ပါ၀င္စားၿပီး လွဴဒါန္းလိုပါက ဆက္သြယ္ လွဴဒါန္းႏိုင္ပါသည္။

ဖိုးသူေတာ္
၂၁.၄.၂၀၁၀
၁၉ နာရီ ၃၀ မိနစ္

           
             

2 comments:

Khin said...

သာဓုသာဓုသာဓု

ကိုရီး{ကိုၾကီး} said...

ညီေရ
သာဓု.....သာဓု.....သာဓု.... ပါဗ်ာ

http://alinnsaytaman.multiply.com/journal/item/119

ခင္မင္စြာျဖင့္

ကိုရီး{ကိုၾကီး}
www.k0gyi.multiply.com